FEB23 / Februarization
Πάει και ο Φλεβάρης, τον έχω αφήσει 23 μέρες πίσω μου τώρα που γράφω. Κανονικά θα έπρεπε να είναι πιο κοντινές οι αποστάσεις, αλλά ένεκα της ζωής αυτά θα συμβαίνουν.
Πάλι πολύ λίγα ακούσματα αυτό τον μήνα, μόλις τρία άλμπουμ όλα κι' όλα. Εννοείται βέβαια ότι τρία είναι τα άλμπουμ που κράτησα μέσα στο μήνα και όχι το σύνολο αυτών που άκουσα. Υπήρξαν περισσότερα αλλά κόπηκαν. Καταλαβαίνεται όλα αυτά τα χρόνια έχουν μαζευτεί σε διάφορμα φορμά (CD/DVD/Σκληροί) αρκετά TB μουσικής που απλά κατεβάστηκε - ακούστηκε - και αποθηκεύτηκε εκτός συλλογής γιατί δε μ' άρεσε. Τα κρατάω για τους αρχαιολόγους του μέλλοντος (σε κάποια μετακόμιση θα χαθούν, στανταράκι).
Πρώτο άλμπουμ του μήνα οι Wooden Shjips, ροκιές καλές σε ψυχεδελική και stoner φάση. Έχω ένα θέμα να διακρίνω λίγο αυτά τα δύο είδη (απ' ότι καταλαβαίνω η stoner rock είναι πιο dark/fuzz/αργό υποείδος της psychedelic rock - αν κάνω λάθος διορθώστε με). Anyways, δε τους ήξερα και μάλλον προτάθηκαν από Last.fm και αυτοί. Τίμιοι, ωραίοι. Από το άλμπουμ τους Back To Land, ξεχωρίζω το νο4. Κατέβασα και ένα ακόμα δικό τους, θα τα ακούσω κάποια στιγμή, κάποτε.
Wooden Shjips - Back To Land / Alternative Rock, Stoner Rock, Psychedelic Rock, 2013
Κάτι μεταξύ Jazz-Funk και Soul-Jazz με αρκετές δόσεις Afro/Cuban το επόμενο καλό που άκουσα και κράτησα. Τους ήξερα, κάτι είχα ακούσει αλλά δεν είχα κρατήσει ποτέ κάτι ολοκληρωμένο στο σκληρό. Ενδιαφέρον άλμπουμ, τίποτα το εξαιρετικά ιδιαίτερο αλλά ακούγεται ευχάριστα. Κάτι καλοκαιρινά πρωϊνά, τίποτα χαλαρά απογεύματα λίγο πριν νυχτώσει για έξω το βλέπω να ταιριάζει. Ωραίο το νο3, One Life To Live (τίποτα τυχαίο αυτή τη περίοδο), και το νο8 Celestial Blues, διασκευή αυτής της τραγουδάρας εδώ του Gary Bartz. Α ρίχτε το μια ματιά.
The Souljazz Orchestra - Inner Fire / Afro-Cuban Jazz, Jazz-Funk, Latin Jazz, 2014
Και κάτι σχετικά φρέσκο/μοντέρνο. Το τελευταίο άλμπουμ που άκουσα και κράτησα τον Φεβρουάριο παρ' ότι το έχω κατεβασμένο από Δεκέμβριο. Δυσκολεύτηκα ν' αποφασίσω, αλλά είναι από τα original που αξίζει να κρατάς και από τις καλές συνεργασίες. Δε ξεχωρίζει κάτι, αλλά ακούγεται ωραίο ως σύνολο. Εδώ ακούμε έναν Εσθονό που κάπως τον έχω ακουστά, τον Misha Panfilov, μαζί με τον πολύ καλό μου φίλο Shawn Lee, τον οποίο τoν υπεραγαπώ από πολύ παλιά που μας έδωσε αυτή τη φανταστική κομματάρα (και είχε βγάλει κάτι συμπαθητικά album ως Shawn Lee's Ping Pong Orchestra). Στην Ελλάδα τον αγαπήσαμε πολύ, μέχρι και από Ράδιο Αρβύλα πέρασε.
Misha Panfilov & Shawn Lee - Paradise Cove / Fubk, Psychedelic, Downtempo, 2020
Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο κύριοι και κυρίες και μικρά παιδιά. Από Μάρτιο (καλό Μάιο) καλύτερα· υποθέτω.
