Love Song
Καιρό έχω να κάνω project τραγουδιού με πολλές εκτελέσεις. Τι λέμε τώρα, πολύ καιρό έχω να στρωθώ να γράψω. Χρόνος λίγος, μοιρασμένος εδώ και 'κει. Σήμερα όμως, μια χαλαρή Κυριακή Νοεμβρίου Δεκεμβρίου, μετά από ένα ξεκούραστο γενικά Σαββατοκύριακο που το είχα ανάγκη, είπα να το επιχειρήσω, μπας και βγει. Και έτσι προέκυψε. Ξεκίνησα Νοέμβριο να γράφω, έφτασα Δεκέμβριο, τουλάχιστον δε βγήκε ο χρόνος.
Αγαπημένο τραγούδι που το έχω βάλει στην άκρη για ανάρτηση πολύ καιρό τώρα, καθώς είναι πανέμορφο σε κάθε του εκτέλεση. Αν το τραγούδι έχει κάτι να πει, τότε θα το πει, όποιος και αν το πει. Έγινε γνωστό κυρίως από την εκτέλεση του Elton John κάπου στις αρχές των 70s, από κοινού με τη δημιουργό του τραγουδιού Lesley Duncan στα backing vocals. Ακολουθούν και άλλες. Ανακάλυψα αρκετές αλλά ξεχώρισα καμία δεκαριά περίπου από τις εκατόν πενήντα καταγεγραμμένες εκτελέσεις του.
Ακούστε και συγκινηθείτε/κλάψτε ελεύθερα, όσοι θέλετε. Εγώ δε κλαίω (συχνά), είμαι αντράκι σκληρό (τις περισσότερες φορές), κυρίως όμως ρομαντικό (πάντα).
Love Song / 1969 / Lesley Duncan
Η πρώτη μου επαφή με το τραγούδι έγινε κάπου γύρω στο 2016~2018. Το άκουσα εδώ από τη Lani Hall, στη mellow-soul εκτέλεση του, τότε που γενικά ψαχνόμουν πολύ (και ψάχνομαι ακόμα) με soul του παλιού καιρού. Σα μελωδία κάτι μου έλεγε, κάπου την είχα ξανακούσει.
Ωραία εκτέλεση, πολύ χαλαρή. Ψάχνοντας να γράψω μια αράδα παραπάνω για το τραγούδι και την ερμηνεύτρια, ανακάλυψα ότι η Lani Hall που προφανώς ελάχιστοι γνωρίζουν (εννοείται και εγώ) ήταν μία από τις κυρίες που τραγούδησαν αυτό τον ύμνο εδώ! (και φυσικά παράτησα την παρούσα ανάρτηση για να γράψω την άλλη). Έτσι είμαι εγώ, πέρα από σκληρό, ρομαντικό αντράκι. Από δω κι' από κει.
Lani Hall / 1972
Δεύτερη εκτέλεση που άκουσα (και αγαπημένη μου) είναι από τη μαγική φωνή της Olivia Newton-John, αυτού του θεσπέσιου πανέμορφου πλάσματος που στην Ελλάδα (αλλά και στο σύμπαν όλο) το γνωρίσαμε από τη ταινία Grease. Anyways η Olivia έχει κάνει ΤΗΝ καριέρα, την ξέρουν και τα βότσαλα δε χρειάζεται να αναφερθούμε εδώ. Πέρσι απεβίωσε το καλοκαίρι και μπορώ να πω ότι στεναχωρήθηκα περισσότερο από άλλους πολλούς που έφυγαν πέρσι, και δεν έφυγαν λίγοι. Νομίζω η καλύτερη εκτέλεση, κυρίως λόγω της φοβερής φωνής και της τρομερής δουλειάς στα πλήκτρα.
Άσχετο, αλλά επ' ευκαιρίας μόλις κατέβασα την σούπερ μπαλάντα - που δεν είχα· έγκλημα - εδώ. Τώρα κλαίω. 'Α ρε Ολίβια. Λείπεις.
Olivia Newton-John / 1971
Τρίτη εκτέλεση του τραγουδιού που άκουσα ήταν να εδώ από τα παιδιά από τις Φιλιππίνες, φίλοι φίλων, των Joe Cruz & The Cruzettes. Πρόκειται για μουσική οικογένεια των Φιλιππίνων (δε κάνω πλάκα, κάπου το διάβασα, εδώ). Μία ενδιαφέρουσα Soul-Jazz εκτέλεση του τραγουδιού, από τη house μπάντα του Hyatt-Regency ξενοδοχείου στη Μανίλα, εδώ δίπλα δηλαδή. Το άκουσα αρκετές, μέχρι και που ανακάλυψα τις παρακάτω εκτελέσεις όπου το παράτησα. Καλοκαίρι του '20 μπήκε στο σκληρό. Όπως είπαμε, τίμιο.
Joe Cruz & The Cruzettes / 1973
Και μέσα στο φθινόπωρο του 21 (είχαμε καραντίνες τότε, το χω ξεχάσει ήδη), ήρθε η ώρα και η στιγμή να ακούσω και το original, την πρώτη εκτέλεση του εξαιρετικού αυτού τραγουδιού. Δημιουργός όπως προείπαμε η Lesley Duncan, ένα πολύ καλό παιδί από την Αγγλία, κοντοχωριανή από το Stockton στο Βορρά. Σημαντική καλλιτέχνης, έκανε καριέρα, έκανε πολλά και καλά πράγματα. Το καλύτερο που έκανε πάντως ήταν νομίζω αυτό το τραγούδι. Θα κάτσω να την ακούσω, νομίζω αξίζει κάθε ακρόαση. Τιμής ένεκεν, στον άνθρωπο που έκανε γνωστό το τραγούδι παγκοσμίως το 1970, τραγουδώντας το στο δεύτερο album του Tumbleweed Connection, τον Elton τον John, βάζω και ένα ωραίο λαϊβάκι εδώ απο κοινού. Όμορφα πράγματα, ονειρικά παιγμένα.
Lesley Duncan / 1969
Elton John & Lesley Duncan / 1970 (live 1976)
Και φτάνουμε στο τώρα, έτος 2023. Εδώ έχω αποφασίσει πλέον ότι θα κάνω ανάρτηση για το τραγούδι, και ψάχνομαι αρκετά. Μία όμορφα σπασμένη κάπως εκτέλεση από όμορφη σπασμένη φωνή την Marianne Faithfull, γνωστή τοις πάσι, όχι όμως σε μένα ιδιαίτερα. Όπως και το παλιό της φίλο τον Mick, δεν έχω χρόνο και διάθεση τώρα στα γεράματα να την ανακαλύψω. Άκουσα όμως το τραγούδι και ομολογώ μ' άρεσε αρκετά, από ένα σχετικά πρόσφατο album του 2011. Αξίζει.
Marianne Faithfull / 2011
Μία παντελώς πανάσχετη εκτέλεση (bonus) είναι η παρακάτω από τη Δανέζα Nina Van Pallandt, της γνωστής οικογενείας των Van Pallandt. Μου άρεσε πολύ το arrangement με τα έγχορδα που δίνει ωραίο όγκο + το κοντραμπάσο που παίζει στο βάθος. Και το άσχετο της υπόθεσης είναι ότι αυτή η χίπισσα η Van Pallandt, ήταν ηθοποιός, είναι και Βαρόνη και έχει κάνει και φυλάκα (αμέ). Και ζει ακόμη, γερή να 'ναι! Speechless. Σόρρυ που δε βρίσκω κάτι καλύτερο σε video, αλλά η μουσική μετράει.
Nina Van Pallandt / 1971
Νιώθω ότι μπορεί και να έχω αρχίσει να κουράζω με τις επαναλήψεις του τραγουδιού. Ξέρω και το αντιλαμβάνομαι, είμαι εδώ όμως για την πληρέστερη μουσική σας εκπαίδευση (χέσε μας). Στη τελική αν βαριέστε μη διαβάζετε, πάτε στο κανάλι μου στο youtube και ακούστε μόνο τις λίστες. Νισάφι πια. Anyway, ξεκίνησα Νοέμβριο, μετά ξαναπιάστηκα μια Κυριακή αρχές Δεκέμβρη, σήμερα Τετάρτη 20 Δεκέμβρη ελπίζω να ολοκληρώσω. Καταλήγω με τις τρεις πιο αξιοπρόσεχτες εκτελέσεις του τραγουδιού που ανακάλυψα φέτος. Η παρακάτω με την όμορφη ενορχήστρωση με το τσέμπαλο. Σε ποιον δεν αρέσει το τσέμπαλο τελικά. Θα ψαχτώ να βρω κανένα τραγουδάκι με απ' αυτό. Εδώ από κάτι παλικάρια 70's West Coast και έτσι, συγκροτηματάκι μικρούλι αλλά δε βαριέσαι; Καλοί είναι, τρώγονται. Btw, ωραία κουρέματα.
Punch / 1971
Τώρα εδώ κάπως αλλάζουμε. Προτελευταίο τραγούδι του post και μία πολυαγαπημένη και χιλιοακουσμένη μελωδία που είχα φυσικά άγνοια ότι είχε βασιστεί σε αυτήν εδώ την εκτέλεση. Ένα πανέμορφο άκρως ερωτικό άκουσμα, μέσα στη κάβλα και την φανκιά, από την κα. Spanky Wilson όνομα και πράμα λέμε· που το σκέφτηκαν οι κερατάδες. Anyway, εγώ στα 20 μου, καραγούσταρα για να το πω κομψά με αυτήν εδώ την τραγουδάρα/ξεπατήκωμα του Mr. Scruff από τη δισκάρα Keep It Unreal του 1999, και μάλιστα την είχα βάλει και σε συλλογή τότε που έφτιαχνα σε CD με τα εξώφυλλα του και τα τέτοια του και τα πάντα όλα και τα δίναμε από δω κι' από κει, μπας και μας λυπόταν καμμιά και μας έκανε συντροφιά (για να το ξαναπώ κομψά). Enjoy τραγουδάρα και λιιιιίγο ακόμα υπομονή, τελειώνουμε.
Spanky Wilson / 1975
Finally, at last κλείνω! Κάπως πιο επικά!
Έχει και κουδουνάκια η εκτέλεση, ταιριάζει λίγο με την εποχή είναι Χριστουγεννιάτικη.
Για μένα, η πιο ενεργητική εκτέλεση του τραγουδιού. Την άκουσα αρκετά και την ακούω ακόμα αρκετά συχνά. Έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά της εποχής της που την κάνουν να ξεχωρίζει. Ωραία, πλούσια ενορχήστρωση· και τα κουδουνάκια, α ναι το είπαμε. Από έναν ημιάγνωστο τραγουδιστή που δεν έκανε και ιδιαίτερη καριέρα, χωρίς να το 'χω ψάξει και πολύ. Δεν έχει σημασία όμως, το τραγούδι πολύ τίμιο.
Έχει και κουδουνάκια η εκτέλεση, ταιριάζει λίγο με την εποχή είναι Χριστουγεννιάτικη.
Για μένα, η πιο ενεργητική εκτέλεση του τραγουδιού. Την άκουσα αρκετά και την ακούω ακόμα αρκετά συχνά. Έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά της εποχής της που την κάνουν να ξεχωρίζει. Ωραία, πλούσια ενορχήστρωση· και τα κουδουνάκια, α ναι το είπαμε. Από έναν ημιάγνωστο τραγουδιστή που δεν έκανε και ιδιαίτερη καριέρα, χωρίς να το 'χω ψάξει και πολύ. Δεν έχει σημασία όμως, το τραγούδι πολύ τίμιο.
