Στέλιος Καζαντζίδης / Ουίσκι, Τζιν και Φρούμελ

Ανάρτηση Αδερφού Συναδέλφου! (Τσιμπήσαμε πελατάκια!)

"Να το πιάσουμε από την αρχή. Στη δουλειά ήμουν όταν το πρωτοάκουσα*. High δεν ήμουνα, μάλλον low θα έλεγα. Το τι φορούσα δεν το θυμάμαι, αλλά δεν πειράζει. Κουτσομπολίστικα ούτε. Τι αισθάνθηκα; Σίγουρα έκπληξη (τουλάχιστον). Το σημαντικό όμως δεν είναι αυτό. Θεωρώ ότι ώρα είναι το ιστολόγιο αυτό να παρουσιάσει και ένα ελληνικό τραγούδι**. Και ποιος αξίζει την τιμή να κάνει την αρχή εκτός από τον Στελλάρα; Ο μακράν δημοφιλέστερος ever Έλλην τραγουδιστής αξίζει αυτή την τιμή, θεωρώ. Ναι, αλλά προσοχή. Δεν έχει κανένα νόημα να αναρτηθούν τραγούδια όπως το "υπάρχω", το "αγριολούλουδο" ή ακόμη κι αυτή η "Ζιγκουάλα", για να αναφέρω λίγες από τις όντως τεράστιες και πολυάριθμες επιτυχίες του καλλιτέχνη. Το ύφος του blog επιτάσσει την ανάρτηση "εναλλακτικότερων" ερμηνιών του όπως το "Ουίσκι, τζιν και Φρούμελ". Ένα τραγούδι που σίγουρα δεν έχει ακουστεί όσο του αρμόζει, αφού θα έλεγα ότι δεν συνάδει ιδιαίτερα με την εικόνα που οι περισσότεροι έχουμε για τον Καζαντζίδη. Θα έλεγα όμως ότι είναι και μία ευχάριστη αλλαγή από τα γνωστά (αλλά χιλιοπαιγμένα) τραγούδια που τον καθιέρωσαν. Ας ανοίξουμε λοιπόν όλοι τα ηχεία μας στη διαπασών για να το απολαύσουμε, παρέα με ένα ποτήρι ουίσκυ, ή τζιν (και τσίπουρο να βρείτε, πάλι γίνεται). Αν βρει κανείς Φρούμελ, να φέρει να δοκιμάσουμε κι εμείς που δεν το ξέρουμε."

 * Σημείωση Editor: Ναι αλλά ποιος στο τραγουδούσε γλυκό μου αγόρι;

** Σημείωση Editor: Έχω παρουσίασει ντε, δε με παρακολουθείς! (δες εδώ)