Interpol / Untitled
Δεν είμαι στα down μου, σίγουρα δε με λες και στα up μου, σίγουρα προβληματισμένος αρκετά, αλλά σίγουρα υπήρξα και χειρότερα.
Κάποια φθινοπωρινά resolutions έχω στο μυαλό μου για το Q4* χωρίς όμως να είναι τίποτα απόλυτο. Γενικά όπως φαντάζομαι μπορεί να λέει και το ζώδιο μου (can’t bother), εσείς οι Ιχθύες περνάτε μια περίοδο αβεβαιότητας, αναβλητικότητας και δεν μπορείτε να συγκεντρωθείτε σε αυτά που έχουν σημασία. Μετά θα περάσει ένας πλανήτης από πάνω μου και όλα θα διορθωθούν μαγικά, μέχρι που θα φύγει και αυτός και θα περάσει ένας άλλος όπου θα επιτείνει τις τάσεις φυγής και μοναχικότητας, και μετά θα φύγει αυτός και θα περάσει ένας άλλος που θα «είστε η ψυχή της παρέας» και ούτω καθ’ εξής.
Σε δουλειά να βρισκόμαστε.
Anyway, κάτι γενικά δε μου αρέσει στον εαυτό μου αυτό το διάστημα και θα το βρω εγώ είμαι μανούλα σ’ αυτά, αλλά θέλει λίγο ενδοσκόπηση. I might (definitely) get και professional help γιατί για κάτι τέτοια είναι οι professionals.
Μικρή, άσχετη, γρήγορη ανάρτηση, για να μου αφιερώσω (γιατί με παραμέλησα) ένα προσωπικό ολόδικο μου τραγούδι που άκουσα σε μια προσωπική ολόδικη μου στιγμή, μόνος μου, πάνω στο καράβι από Νεάπολη (της Πελοποννήσου) για Ελαφόνησο (της Πελοποννήσου) πριν από 20 χρόνια στο αθάνατο mp3 CD player μου, στις πρώτες solo μου διακοπές ever οι οποίες και τελικά καθόρισαν σε μεγάλο βαθμό το γενικό μου attitude στις διακοπές (μη μου τους κύκλους τάρατε/περνώ και μόνη μου καλά). Το έβαλα θυμάμαι στ’ ακουστικά και με το που έσκασαν στο 0:40 τα drums με το τσαλίμι στα πιατίνια, έσκασε και ένα breeze/κυματισμός στο πρόσωπό μου. Και αυτό ήταν defining εσωτερικά.
Surprise, sometimes, will come around, λένε εδώ οι φίλοι μου από την NYC πριν από πολλά πολλά χρόνια. Ακόμα αυτό περιμένουμε· την έκπληξη, sometimes.
Πρώτο τραγούδι, του πρώτου album ever, μιας πολύ αγαπημένης μπάντας εκείνης της εποχής. Σταμάτησα να τους ακούω στο τρίτο album τους, έβγαλαν κι’ άλλα δε ξέρω αν αξίζουν ακούσματα, πάντως για μένα αυτή η απλή και σύντομη μελωδία τους ήταν αρκετή για να με φτιάξουν μια και καλή. Εξαιρετικό και το πρώτο, και το δεύτερο και το τρίτο.
Ξέρω, είναι κουραστικό τα μισά Ελληνικά και μισά Αγγλικά, αλλά επειδή το τελευταίο διάστημα μου σκάνε Έλληνες WASO** στη Τράπεζα, έχω εμφανώς επηρεαστεί. Άντε στα countries σας (of περμανέντε ρεσιντέντε) γιατί έχετε αρχίσει και μου τη σπάτε. Take your money and shove it όπου θέτε.
* από το ’25 θα κόψω τα quarters και θα πιάσω τα milestones, μου φαίνονται πιο διαχειρίσιμα, έτσι μου είπαν αυτές τις μέρες στη δουλειά (ευχαριστώ κορίτσια), αν και αυτό εξαρτάται από τις γενικές αισθηματικοκοινωνικοοικονομικές συνθήκες, όπως ανέλυσα με καλούς φίλους στο βουνό πριν κάνα μήνα (ευχαριστώ φίλοι), σιγοτραγουδώντας Μαίρη Μαράντη το θεϊκό Θα πάρω φόρα. Έχει κι' αυτό τη σημασία του.
** White Anglo Saxon Orthodoxs (δικό μου, το πατεντάρω)
