Sweet Love
Σκάβοντας ελάχιστα τη ρομαντική μου φύση - δε θέλει πολύ, πάνω πάνω στη πρώτη στοιβάδα, έχω αυτό το πανέμορφο μοντέρνο ρυθμικό soul/R&B ύμνο, και την εξίσου όμορφη και απίστευτα ενεργητική Jungle διασκευή του. Ένα αγαπημένο μου τραγούδι σε δύο συγκλονιστικές εκτελέσεις που με έχουν συνοδεύσει συχνά στη ζωή όταν το feeling είναι υψηλό και η διάθεση για χορό παρούσα, είτε είμαι σε φάση slow boogie - χαϊδεύω τον εαυτό μου (αυτό δεν ακούγεται σωστά, αλλά μη το παρεξηγείτε, δεν είναι αυτό που νομίζετε), είτε σε φάση γιούρια boyakah respect aye man (δηλαδή σε κάνα παρτάκι ή όταν έχω fun διάθεση).
Sweet Love / 1986 / Anita Baker, Gary Bias & Louis A. Johnson
Η Jungle εκτέλεση από τον αγαπημένο
μου M-beat με φωνητικά
από τη φιλενάδα Nazlyn. Σήμερα, σχεδόν 30 χρόνια μετά, το τραγούδι θεωρείται ένα από τους αξεπέραστους Jungle/Hardcore ύμνους, από έναν τύπο ο οποίος εμένα, και άλλους πολλούς, μ΄ έχει σημαδέψει τόσα χρόνια με δύο απίστευτα τραγούδια
του, εκ τον οποίον το ένα είναι το αυτό και το άλλο o μέγα-ύμνος εδώ alongside General Levy.
Το τραγούδι θυμάμαι
να το έχω ακούσει στο ραδιόφωνο κάπου γύρω στο 1994~95, στη τρίτη λυκείου, λίγο πριν φύγω για σπουδές στην Αγγλία. Τότε είχα προλάβει να το κακογράψω
μισό σε μια κασέτα. Και με το που βρίσκομαι Αγγλία και παίρνω το πρώτο μου σιντί-ράδιο-κασετόφωνο (ευχαριστώ πιστωτική κάρτα - να τα λέμε αυτά - πουλάμε κιόλας - όποιος θέλει παίρνει - ρώτα με πως), παίρνω και το πρώτο μου CD, μία διπλή συλλογή ονομαζόμενη Jungle Mania 2* παρακαλώ με μόλις 3 λίρες και 99 πένες, τζάμπα πράμα δηλαδή. Αχ, αθάνατο HMV με τις προσφορές
σου, που παίζαμε με τις τάπες εκεί μέσα. Την κασέτα που είχα γράψει το τραγούδι την εντόπισα ξανά φέτος (δες εδώ,
τίποτα δε πετιέται), αλλά το CD δυστυχώς πάνω σε μία κρίση (αφραγκίας; ηλιθιότητας;), ντρέπομαι
που το λέω, το πούλησα μεταχειρισμένο σε σιντάδικο στη Θεσσαλονίκη (μαζί με κάτι άλλα που εκεί να δείτε αν ντρέπομαι). Ακόμα βέβαια δε μπορώ να θυμηθώ το
λόγο (ίσως για τυρόπιτα ή λεωφορείο ή για να πάρω άλλα CD). Τι να πεις. Ακούστε φανταστικό
ρυθμό, και ας τον απαρνήθηκα.
M-beat feat. Nazlyn / 1994
Το αρχικό τραγούδι που έγραψε και ερμήνευσε η Anita Baker είναι
πιθανό να το άκουσα πρώτο και απλά να μη μου έκανε αίσθηση τότε. Τώρα που
το ξανασκέφτομαι, σίγουρα το έχω ακούσει πρώτο και θα είναι σε κάποιους από τους δίσκους
που είχα Hits 86 ή Hits 87 στα σίγουρα. Μάλλον
στον Hits 86** με το
άσπρο εξώφυλλο. Anyway,
μπορεί όντως τότε 8-9 χρονών παιδί να μη το είχα σε εκτίμηση (δε μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να χαϊδεύομαι σε εκείνη την ηλικία), αλλά τώρα στα 44
μου το νιώθω ρε παιδί μου, βγάζει feeling, είναι ωραίο groovy πράμα. Και τώρα στα 20s με το 80s μουσικό revival, ακούγεται ταμάμ. Δε θα με παρεξηγήσετε λοιπόν αν -λέμε τώρα- το παίξω και κάνα βράδι. Ε;
Ακούστε επίσης
φανταστικό ρυθμό, και ας τον αρνήθηκα.
Anita Baker / 1986
** Ρε σκυλί μαύρο Ραντανπλάν, θεϊκέ blogger, ημίθεε της ποπ, ήταν όντως στο Hits όχι 86, αλλά στο Hits 6, τελευταίο τραγούδι! Α ρε Λιάπη τι θυμάσαι, πτου-σου πασάκα μου. Δε το έψαξα πριν το γράψω. Όποιος θέλει με πιστεύει.
