Thievery Corporation feat. Elin Melgarejo / Lebanese Blonde
Σήμερα το παιδάκι έπαιξε, ξαναθυμήθηκε πως είναι να ψάχνεις πράγματα, να τρως τα μούτρα σου, να σου χτυπάει ο κώδικας και να ταράζεται το είναι σου. Αλλά και να καταφέρνεις χαζοπράματα, τόσο σημαντικά για σένα!
Να δείτε, αριστερά στο blog, έβαλα τρία κουμπάκια! Και σε μια σελίδα μέσα έπαιξα λίγο παραπάνω! Και έκανα και δύο σχέδια! Και δούλεψα HTML, και Adobe Illustrator και λίγο EXCEL!
Σούπερ, μάθαμε κάτι και σήμερα..
(Αν και κανονικά θα 'πρεπε να μάθω πότε θεωρείτε επαρκής η διασπορά των μετοχών του εκδότη στο κοινό, για την εισαγωγή τους στη Γενική Κατηγορία Διαπραγμάτευσης - Ειλικρινά στριφογυρίζω στα σεντόνια μου - Θα σκάσω αν δε το μάθω - Το 'μαθα - Όταν οι μετοχές που πρόκειται να εισαχθούν είναι κατανεμημένες στο ευρύ κοινό σε ποσοστό τουλάχιστον 25% του συνόλου των μετοχών της ίδιας κατηγορίας και, ειδικότερα, κατανέμονται σε τουλάχιστον 300 πρόσωπα, από τα οποία κανένα δε κατέχει ποσοστό μεγαλύτερο ή ίσο του 5% του συνόλου των μετοχών των οποίων ζητείται η εισαγωγή - Τι δε καταλαβαίνεις!)
Μη μου δίνετε σημασία, γράφω εξετάσεις, τι λέγαμε; Θυμήθηκα λοιπόν τα φοιτητικά μου, τότε που η @#μημένη η oracle δεν έτρεχε με τίποτα, ξενύχτια, τσιγάρα, καφέδες και κάπου εκεί μαγικά στις πέντε έξι ξέρω 'γώ το πρωί ΕΤΡΕΧΕ! Oh sweet Jesus, Oh sweet Lord, Quelle Achèvement!
Κάπως έτσι λοιπόν νιώθω και τώρα, ξημερώματα μιας Κυριακής Νοέμβρη, διορθώνοντας το blog, ακούγωντας deja-vu Thievery, σε σχετικά νέα ορχηστρική version του Lebanese Blonde, τραγούδι από ένα άλμπουμ που εκείνη την επόχή, πριν 20 και χρόνια είχα πραγματικά λιώσει, όταν φοιτητής τότε, μάθαινα να μαθαίνω (τι ωραία που το είχε θέσει ένας καθηγητής) - όπως κάνω τώρα.
Για τους Thievery δε γράφω εννοείται τίποτα, τους ξέρει και η μάνα μου. Μ' άρεσε πάντως που βγάλαν αυτό το αλμπουμάκι, σα να μεγαλώνουμε μαζί.
