Arctic Monkeys / One Point Perspective

Σήμερα δε θα γράψω πολλά για την μέρα μου, παρά μόνο ότι με τσάτισαν πάρα πολύ, μόνο και μόνο για να γίνει χαβάς. Δύο πολύ κοντινοί μου έπρεπε να το παίξουν γενικοί Κοτζαμπάσηδες, τοπικοί Δερβέναγες. Το μόνο που κατάφεραν βέβαια είναι να μ' εκνευρίσουν. Δε πειράζει όμως θα ζήσω, θα αναλογιστώ τι συνέβη, θα αυτο-συγχωρεθώ (αν έσφαλα), θα τους συγχωρήσω, θα ανέβω σε καμιά κορφή το ΣΚ για διαλογισμό και θα το ξεχάσω. Brand New.

Και επειδή από τα νεύρα μου σήμερα δεν έχω πολύ συγκροτημένη σκέψη, δηλαδή όπως λέει και το τραγούδι,
Bear with me, man, I lost my train of thought, αναρτώ αυτό, που μ' είχε κολλήσει ο στίχος του στο κεφάλι ένα ολόκληρο καλοκαίρι.

Τώρα που πίεσα τον εαυτό μου να ξεκινήσει να γράφει, ασυναίσθητα - θες από το πολύ κρύο θες απ' τη πολύ τσατίλα - το μυαλό μου πήγε μόνο του στο Καλοκαίρι του '18, τότε που οικογενειακά στήσαμε φοβερή τσαντιροκατάσταση σε εξαιρετικό εξωτικό τόπο, εδώ κοντά στη Πιερία.

Γνωρίσαμε ανθρώπους ωραίους (στα δάχτυλα δηλαδή μη φανταστείτε και πολύ κόσμο - έχω και τον ανθρωποδιώχτη), περάσαμε καλά και πρωτίστως έκανα πράγματα που μ' ευχαριστούσαν. Το κυριότερο, ατελείωτες ώρες περπατήματος με μουσική να παίζει. Πεντάωρες, εξάωρες, μέχρι και δωδεκάωρες πορείες στο πουθενά, μόνος, εγώ, τα πόδια μου, το ηχειάκι μου και τ' ακουστικά μου, ν' ανεβαίνω και κατεβαίνω ραχούλες - These Where The Times! 

Ελπίζω και φέτος να καταφέρω να περπατήσω, το έχω τόσο ανάγκη.

Bear with me, man, I lost my train of thought, πάλι. Κλείνω να μη πλατειάζω, δε θα βγει πουθενά ούτος ή άλλος σήμερα, και σας αφήνω με το αγαπημένο μου τραγούδι από εκείνο το καλοκαίρι, από ένα πραγματικά περίεργα ωραίο άλμπουμ που μόλις είχε βγει, και είχα λιώσει στο repeat.

I'm dancing in my underpants / Χορεύω με το βρακί μου

I'm gonna run for government / Θα βάλω υποψηφιότητα 

I'm gonna form a covers band and all... / Και θα φτιάξω και μια μπάντα που παίζει τα πάντα...

Τι ωραία που τα λέει! Άντε καλό ΣΚ να έχουμε!