Bob Marley & The Wailers / Redemption Song

Σήμερα έχει γενέθλια η κόρη μιας φίλης μου! Χρόνια της Πολλά!

Κάθισα λοιπόν στον υπολογιστή και δεν μπορώ να πιαστώ από πουθενά και περιμένω την έμπνευση να με χτυπήσει. Όλα είναι αχταρμάς, δεν μπορώ ν αρχίσω και να καταλήξω έστω οπουδήποτε. Για τραγούδι δε, έχω βάλει στο repeat μια λίστα που δουλεύω για μελλοντικές αναρτήσεις και ότι μου κολλήσει καλά το ανεβάζω. Έτσι γράφουν και οι "μεγάλοι", γράψε, και για το τίτλο βλέπουμε. Ας ξεκινήσω όμως κάπως από τα σημερινά ερεθίσματα που μου έδωσε το metaverse μου (γιατί δε παίζει να είναι πραγματικότητα αυτά που ζω).

Από το πρωί σήμερα όλοι βαλτοί για να με ξεμωράνουν. Αμπχάζιοι αυτονομιστές, Τσετσένοι ομογενείς, Παλαίμαχοι της εκπαιδευτικής, Ψυχολαλά παρατρεχάμενοι, όλοι κάτι να πουν, όλοι κάτι έχουν να γκρινιάζουν. Δίκαιο, άδικο δε κρίνω. Γιατί σε μένα δε καταλαβαίνω, (Εεε φίλε, γιατί εσύ είσαι Τραπεζίτης). Άντε το δέχομαι, πείτε τα στον Τραπεζίτη* αφού θέλετε. 

Είχε κι' άλλα, κι' άλλα κι' άλλα αλλά για λόγους GDPR δε μπορώ ν' αναφερθώ. Τελειώνοντας λοιπόν αυτή η μαγική μέρα κάθομαι κι' αναρωτιέμαι, καίγομαι και σιγολιώνω, βαδίζω και παραμιλώ κ.α. πως να ναι άραγε, εκεί έξω στη φύση.. Ελεύθερος.. Χωρίς ανθρώπους... Λιαντίνης φάση...

Έγραψα οπότε ένα μικρό ποιηματάκι παρακάτω. Ξέρω θα το λατρέψετε. Είμαι η Βάνα και θα μείνω.

Πως να 'ναι

Πως είναι να καλλιεργείς τη γη, όταν τσαπίζεις∙ κλαίει; 

Πως είναι να σπας πέτρες; όταν τις χτυπάς∙ σκούζουν;

Πως είναι να σαλαγάς τα πρόβατα, όταν τ' αρμέγεις∙ σου γκρινιάζουν;

Πως να 'ναι

Ξέρω, ξέρω, το καταλαβαίνω, παίρνω τα vibes από τον κόσμο, αλλά είμαι ταπεινός.

Οπότε αφιερώνω στην πάρτη μου και σε όποιον άλλο νιώθει/με νιώθει αυτό τον ύμνο. Κλείνω γιατί πρέπει να φύγω, χτυπάνε από την Πρόνοια (Έλα ψέματα πάω για μπύρα). Και αν πρέπει να σας μείνει κάτι από την ανάρτηση, γιατί πρόκειται περί ακατάσχετης μπουρδολογίας κρατήστε τουλάχιστον το παρακάτω:

Emancipate yourselves from mental slavery

None but ourselves can free our minds

Δε το λέω εγώ, ούτε ο Bob αλλά ο Marcus.

*Τραπεζίτης: Ο κατέχων θέση σε Δ.Σ. τραπεζών με σημαντική συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο τους. Περιγράφω εμένα δηλαδή, απλά εργάζομαι ως τραπεζικός στην καθημερινότητά μου για να πιάνω τον παλμό της αγοράς. Έτσι είναι ο σωστός ο businessman. Μη ξεχνάτε το 'χω σπουδάσει το αντικείμενο.