Dry Bread / Words To My Song
Χιούστον πρόβλημα, αλλά τίποτα το ιδιαίτερο, nobody's hurt.
Έχω αρχίσει και κατεβάζω σα να μην υπάρχει αύριο εδώ και δύο εβδομάδες, και δεν υπάρχει περίπτωση όλη αυτή τη μουσική που κατέβασα να τη κάνω ζάφτι στα κοντά. Και η μαλακία είναι ότι θέλω να τ' ακούσω ούλα. Τίποτα να μη πέσει κάτω.
Και είναι γαμώτο μου όλα παλιά, τίποτα καινούργιο, και έτσι στεναχωριέμαι γιατί δεν έχω να αναρτήσω κάτι φρέσκο και up to date, και σκάω. Τι να κάνεις τώρα. Να αρχίσεις μόνο καινούργια, άντε πες άρχισες, αλλά κόβονται τα παλιά; Δε κόβονται.
Και πως να κοπούν, όταν στο άσχετο κατεβάζεις ένα rare funk και κολλάς, όπως τώρα με αυτό το τραγούδι από τον φίλο μου Dry Bread κατά κόσμον Cyril Ferguson από τις Μπαχάμες, που αλίμονο αν το θυμάται κι' αυτός πότε το τραγούδησε (α ναι, πότε το είπα αυτό; α ναι τότε). Και μετά ψάχνοντας, βλέπεις ότι έχει ψωμί η δουλειά και κατεβάζεις και τη Β πλευρά του 45αρίου και είναι αυτό (γουστάρεις πολύ) και μετά θες κι' άλλο και το άλλο και το παρ' άλλο και τελικά σε dt βρίσκεται με 130 πανάσχετα funk/soul/r&b/folk τραγούδια από τις Μπαχάμες, που πρέπει ν' ακούσεις, και στο τέλος να καταλήξεις να κρατήσεις αυτά τα δύο μόνο. Δηλαδή έλεος ρε.
Και τελικά, απλά συνεχίζω την πορεία μου, κατεβάζοντας και ακούγοντας ότι να 'ναι κυριολεκτικά, στον ελάχιστο χρόνο που μου απομένει μέσα στη μέρα και λειτουργώ. Τουλάχιστον, δεν αυτοσιχτιρίζομαι, όταν ανακαλύπτω κάτι πολύ παλιό ή παλιό (<2020) ή κάτι καινούργιο που παλιώνει (≥2021). Λέω ότι ήρθε η ώρα του.
Το τραγούδι για τους Funkheads.
