Bent / Always

Καλησπέρα σε όλους! Ναι χάθηκα, αλλά υπάρχει λόγος σοβαρός. Θεωρήστε αυτή την ανάρτηση ως άσκηση επικοινωνίας, ένα μικρό σεμινάριο μη δημιουργικής γραφής. Δεν υπάρχει υπόβαθρο για την ανάρτηση, παρά μόνο μία bittersweet νοσταλγία για τα νιάτα (μου). Αφορμή για μια ακόμα φορά το facebook και οι αναρτήσεις φίλων/γνωστών/αλγορίθμων που πετάγονται στο feed μου.

Στο μακρινό 2000 in a galaxy far far away, κάπου μεταξύ Κατερίνης, Σκοτίνας, Θεσσαλονίκης και Λάρισας, ευλογημένων τόπων που βίωσα τα φανταρικά μου νιάτα, θυμάμαι ν' ακούω αυτή την εξαιρετική μπάντα στο ντεμπούτο τους με το άλμπουμ Programmed to Love στο πολύ πολύ repeat τότε.

Τότε δεν έπαιζε πολύ αμάξι και η φάση ήταν δημόσιες συγκοινωνίες, πάνω-κάτω, πέρα-δώθε. Κατερίνη - Σκοτίνα αρκετές φορές με ΚΤΕΛ, Κατερίνη - Λάρισα το καλοκαίρι του 2001 με ωραίο τίμιο τρενάκι (σε μία γραμμή, αλλά safe & sound), με το φορητό mp3 player μου στ' αυτιά και τα περίπου 100~120 τραγούδια που χωρούσαν τότε στα CD. Ήτανε καλά τα χρόνια τότες που παίζαμε με τους βόλους.

Ένα φοβερό ντεμπούτο για τους νομίζω Νοτινγχαμινιανούς Bent από την Ανατολική Μέση Χώρα (East Midlands). Από τα αγαπημένα μου ηλεκτρονικά downtempo φάση συγκροτήματα με πολύ ωραίες επεξεργασμένες δουλειές, catchy σαμπλαρίσματα και γενικά πολύ δουλεμένος ήχος. Αγαπημένο το παρών με το πολύ ωραίο σαμπλάκι από αυτό το ημι-exotica συμπαθητικό τραγούδι από τον Norrie Paramor και την κομπανία του. 

Γι' αυτούς που θυμούνται αυτό το album είχε μέσα τα διαμάντια: A Ribbon For My Hair (τίμιο), Swollen (ύμνος - με τη φοβερή φωνή της Zoe Johnston*), αλλά για μένα αυτό είναι το πιο διαχρονικό το οποίο το πετάς σε όποιο DJ SET σου έρθει, ότι ώρα είναι, όποια μέρα παίζεις και σε όποιο κοινό. Είναι απίστευτο το groove και το feeling που βγάζει. Διαμάντι αψεγάδιαστο 23 χρόνια τώρα.

Καλό Σάββατο σε όλους, κι' αν βγείτε εύχομαι ένα ωραίο βράδυ! Σήμερα νιώθω bittersweet γκρούβι και γι' αυτό, αυτό. Όποιος DJ μου το παίξει σήμερα θα τον 'χρυσώσω (νταξ, σφηνάκια).

* Άσχετο, ακούστε και αυτό το ωραίο μπιτάκι από τους Neon Heights μαζί με τη Zoe στα φωνητικά, το πέτυχα τώρα στο σκληρό ψάχνοντας γι' αυτήν και ομολογώ το είχα ξεχάσει. Ωραίο feeling και αυτό.

Back by Dope Demand

Pet Shop Boys / A New Bohemia

Ralph Weeks & The Means of Production \ Nobody Loves Me (Like You Do)

Broadcast / Long Was The Year