Λάκης Παππάς / Μανούλα Μου
Όσο περνάει η μέρα, τόσο μεγαλύτερη απογοήτευση και οργή μαζεύω για το σημερινό. Είπα δε θα ασχοληθώ, δε θα κάτσω να διαβάσω, να σκάσω, να δω "ειδήσεις" να ακούσω απόψεις, να, να να. Θέλω να νιώθω καλά, απρόσκοπτός από τα κοινά, να είναι τα πράγματα μακρινά, παρτάκιας δηλαδή.
Είναι όμως εξοργιστικό· τι λέω, απάνθρωπο, κτηνώδες αυτό που συνέβη σήμερα.
Το απάνθρωπο και το κτηνώδες πλέον απαντάτε πολύ συχνά ή είναι αίσθησή μου; Πάντα έτσι ήταν; ή μήπως μεγαλώνω και μαλακώνω; ή τελικά γίνομαι χοντρόπετσος;
Παιδιά δε ξέρω, αυτό το σημερινό παραπήγε.
Θα έσπρωχνες κάποιον στη θάλασσα να πνιγεί, μπροστά στη μάνα σου;
Θα έσπρωχνες κάποιον στη θάλασσα να πνιγεί, μπροστά στη μάνα σου;
Λίγη ντροπή ρε παιδιά. Πείτε ότι σας βλέπει η μάνα σας.
Για τον Αντώνη.