Little Simz / Silhouette
Μαύρη κούραση, αλλά κουράζομαι και 'γω και 'σεις μόνο που το αναφέρω. Καιρό έχω να γράψω, και είπε έλα άντε μπρο γράψε μας κάτι. Η μαύρη αλήθεια είναι ότι ενώ έχω πολύ ωραία πράγματα που ακούω το τελευταίο διάστημα, κυρίως ωραίες μαύρες μουσικές, δε βγαίνει ο λόγος. Γιατί δεν υπάρχει και λόγος να βγει ο μαύρος λόγος. Πολύ απλά, είμαι/νιώθω καλύτερα και αυτό βγαίνει προς τα έξω με τη συνειδητή απομάκρυνσή μου από το πληκτρολόγιο. Πιστέψτε με, ο happy Σταύρος δε βγάζει fun στα γραπτά· είναι ξενέρωμα, φλώρος.
Προφανώς θα υπάρχουν οι γκρίνιες και τα σχετικά (κόβονται οι γκρίνιες;), αλλά στη καθημερινότητά μου έχουν μπει τα πραγματάκια στη σειρά τους, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει τόση ανάγκη να εκφράσω τον πόνο μου μέσω blog.
Οπότε, έτσι για να μη ξεχνιόμαστε, να έχουμε μια επαφή, ένα φυζίκ, ένα κοντάκτ τεσπά, ανεβάζω μία φοβερή τραγουδάρα από μια απίστευτη τύπισσα, που πλάκα πλάκα αυτό είναι το τρίτο τραγούδι της που ανεβάζω. Το τελευταίο της album, με τον ευφάνταστο σε δική μου ελεύθερη μετάφραση τίτλο "Ευχαριστώ δε θα πάρω/Δώσαμε" το πήρα πολύ πρόσφατα χαμπάρι (φέτος τον Ιούλιο το άκουσα, βγήκε πέρσι τον Δεκέμβρη), είναι απλά, λιτά και απέριττα εξαιρετικό από το πρώτο ως το τελευταίο τραγούδι, κυλάει σα γάργαρο νεράκι, μία φοβερή παραγωγή, φοβερών τυπάδων, που τα 'χουμε ξαναπεί, τα 'χουμε ξαναγράψει, Αγγλία· χωνευτήρι μουσικής, εκεί βγαίνουν όλα τα ωραία, η τουλάχιστον αυτά τα ωραία που μ' αρέσουν.
Παρ' ότι δεν είναι το πρώτο σε προτιμήσεις τραγούδι του άλμπουμ σύμφωνα με το last.fm, για μένα είναι το καλύτερο σε rapάρισμα/γκρουβάρισμα/ενορχήστρωση/beats/φωνητικά/feeling. Ότι καλύτερο έχω ακούσει το τελευταίο διάστημα. Το beatline/drumloop είναι πασίγνωστο, ορθόδοξο (προσπαθώ να εντοπίσω σε ποια τραγούδια ακούγεται αυτός ο ρυθμός και καίγομαι*), τo buildup στην ενορχήστρωση με τα βιολιά, και τα πνευστά απλά δεν υπάρχει, είναι επικό, και για το τέλος, επειδή έτσι βγαίνει η φάση πάρε και percussion για το σβήσιμο. Για μένα, αυτό που έκανε η παραγωγή είναι τέχνη. Εύγε και μπράβο. Το λες και 21st Century Gospel. Αν το πετύχετε (ευκολάκι) ακούστε όλο το άλμπουμ, δε θα χάσετε.
* Θα το βρω και θα επανέλθω, είμαι κοντά στη πηγή, νομίζω είμαστε εδώ, David Axelrod-Ηoly Thursday, ακούστε το και αυτό, δε θα χάσετε.
