John Makin & Friends / No Lie

Μεγάλο Σάββατο, πρωί, σόλο. 

Μεγάλες ώρες, χωρίς δουλειά και υποχρεώσεις στον ορίζοντα, carefree, καφές, ψιλόβροχο.

Ξυπνάω νωρίς πλέον, 8 είμαι στο πόδι nomatterwhat σε άδεια/σε αργία/σε απεργία/όποτε - χτύπησαν τα γεράματα - και αυτό τουλάχιστον είναι κάτι που μ' αρέσει (με τα τωρινά μυαλά)· που έχουμε περισσότερες ώρες συνειδητής ζωής μπροστά μας. Το θέμα είναι τι κάνουμε μ' αυτές, πως τις φερόμαστε.

Εδώ φίλοι μου, ο καθένας κάνει τα κουμάντα του.

Καλή Ανάσταση σε όλους, Υγεία και Αγάπη.

Το καταλαβαίνουμε όλοι ότι αυτό το διάστημα είναι μεταβατικό και δε θέλω να ανοίγομαι. Ας είναι έτσι. Μουσική φυσικά ακούω φανατικά όπως πάντα, αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Έχει πλακώσει και extra δουλειά τώρα ξέρετε με την Eurovision και έχουν πάθει λίγο τα αυτάκια μου, άντε να τελειώνουμε να δούμε τι κουκιά θα πιάσουμε και φέτος.  

Αναρτώ ένα πανέμορφο τραγούδι από τον άγνωστο John Makin που ήρθε ξανά στα αυτιά μου μετά από έξι χρόνια που το πρωτοάκουσα και θυμάμαι τότε μου είχε καρφωθεί για πολύ καιρό στο μυαλό. Δε το είχα προσέξει, αλλά το στιχάκι μετράει, είναι τίμιο, ακούστε το, ποτέ δε ξέρετε πότε θα χρειαστεί.

I’ve never told you that I loved you

So there’s no reason to cry

Thought that it was just a bit of fun

Same, for you and I

So how can you accuse me

With that look up in your eyes

And how did I deceived you

Never told you any lies

Το τραγούδι έχει μόνο μία γνωστή ηχογράφηση και αυτή live σε κάτι μπουζούκια στις Βρυξέλλες (τις γνωστές) το 1985. Άσχετο. Το σημειώνουμε εδώ όμως γιατί για να το είπανε τότες αυτοί οι τυπάδες κάτι θα παίχτηκε· έτσι δε τα λες αυτά. Πάντως τονίζω την τιμιότητα του. Αυτά.