Charlotte Dos Santos / It's Over, Bobby

Ειλικρινά κάθομαι μόνο και μόνο να γράψω για να δω που θα το πάω. Νοητική άσκηση, με νοητικά άλματα σε δύσκολη νοητικά φάση.

Θέμα: Κολλέγιο Berklee, Βοστώνη, Μασατσούτσες. Βear with me.

Θα εκμεταλλευτώ και εγώ όλη την αχλή-αχάδα που άφησε η συμμετοχή της Μα-Ρι-Να Σάττι στη Eurovision και τσιμπάω την ευκαιρία να αναρτήσω αυτό το πολύ ωραίο τραγούδι της φίλης μου Char-Lot-Te Dos Santos. Ποια είναι αυτή καλέ; Καλέ συμφοιτήτρια της Μαρίνας! Αμ βέβαια ντε, από το Μπέρκλι και αυτή! Που το ξέρω; Καλέ μόλις τώρα το είδα ντε! Στο άσχετο; Kαλέ ναι! Συναστρία; Ναι καλέ! παίζει, αν αναλογιστείς ότι σήμερα εξυπηρέτησα μία πελάτισσα που γεννήθηκε στη Βοστώνη. 

Άρα έχουμε τα hard facts:

1. Το πρωί ξύπνησα και πήγα στη δουλειά. (συγκλονιστική πληροφορία)
2. Λέω πόσες μέρες τώρα, ..ρε συ κάνε καμμιά ανάρτηση, βάλε τίποτα από αυτά που έχεις ξεχωρίσει (άλλη συγκλονιστική πληροφορία)
3. Ακούω στο αμάξι το αυτό εδώ, λέω χμ ωραίο, αυτό θα βάλω, τι θα γράψω όμως ντε;
4. Εξυπηρετώ πελάτισσα Ελληνοαμερικανίδα 4ης γενιάς παρακαλώ (συμπαθέστατη και ευγενέστατη, όχι σα μερικούς Αυτόχθονες Έλληνες Ιθαγενείς που έχουμε εδώ) που γεννήθηκε και μένει στη Βοστώνη (το κρατάμε αυτό).

Και η μέρα λοιπόν κυλάει κανονικά, κ.λ.π. και τέτοια, και τελικά καταλήγω στη βάση εδώ, Λιτοχωρίνο. Να κοιμηθεί κανείς η να μη κοιμηθεί; Μέγα ερώτημα, λέω έλα μωρέ κάτσε λίγο ακόμα, χάζεψε. Έχεις και άδεια αύριο 😃

Ξεκινάω να ακούω λοιπόν μουσική, πέφτω ξανά πάνω στο αυτό. Κάνω μια αναζήτηση την τραγουδίστρια εδώ μπας και πιαστούμε από κάπου. Παμ! Αποκάλυψη, σπούδασε και αυτή στο Berklee! Να το ένα-δύο, δένει το γλυκό. Και που έχει έδρα το Berklee? Ναι φίλοι μου στη Βοστώνη (Σύμπτωση; Δε το νομίζω). 

Συναστρία; Οιωνός; Ε δε γμτε θα γράψω. Μισή ντροπή δική μου και άλλη μισή δική σας που κάθεστε και διαβάζετε αρλούμπες τόση ώρα. Και συνεχίζω παρακάτω (ο-μι-τζι και τρία λολ).

Καταγγέλλω το κολέγιο Μπέρκλι με έδρα τη Βοστώνη της πολιτείας της Μασαχουσέτης, των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής ότι, εμποδίζει την πρόοδο και το ελεύθερο πνεύμα των φοιτητών του με το να εμφυσεί τις αξίες του sampling, των διασκευών και λοιπών ξεπατικομάτων, έργων, που έχουν ήδη παραχθεί από άλλους καλλιτέχνες προγενέστερα. Τούτο, δε συνάδει με την ελεύθερη καλλιτεχνική αναζήτηση και το αγνό πνεύμα δημιουργίας με το οποίο θα έπρεπε ένας νέος καλλιτέχνης να πορεύεται. 

Βέβαια όπως έχει πει ο Σεφέρης (έτσι λένε οι πηγές) Δεν υπάρχει παρθενογένεση στη τέχνη. Φθηνό τσιτάτο (είπε το τέρας μορφώσεως Λιάπης), αλλά λατρεύουμε Σεφέρη (και Λιάπη). Συνεχίζω.

Ζητώ την ηθική αποκατάσταση των καλλιτεχνών των αρχικών έργων πάνω στο οποίο είναι βασισμένα τα τραγούδια δύο εκ των φοιτητριών του αναφερόμενου κολεγίου. Ήτοι, στο προκείμενο της ανάρτησης τραγούδι It's over, Bobby, να γίνει αναφορά στον δίσκο εδω ότι το σύνολο του τραγουδιού είναι η μελωδία αυτού του εξαιρετικού τραγουδιού του Bobby Valentin*. Να φανταστείτε, μέχρι και αλγόριθμος του Youtube, στο τραγούδι της Dos Santos, βγάζει το τραγούδι του Valentin (true εδώ). Στο δε Zari του Μαρινακίου, θα πρέπει να γίνει ρητή αναφορά (ας το βάλει στους στίχους, τόσα είπε) ότι η φόρμα του τραγουδιού (δε θέλω χαζά και καλά για το γλύκα-γλύκα της Κέλλυς, αυτά είναι για χάπατα) είναι αυτό εδώ της τρισμέγιστης και του Σύριου αδερφού μου, που φιλοξενήσαμε (στο φιλόξενο χώρο μας) εδώ.

Και τα δύο τραγούδια είναι πραγματικά ασκήσεις που έπεσαν στο κολλέγιο. Της Σάττι έπεσε όπως είπε πανέξυπνα πανέξυπνος φίλος μου "Γράψτε ένα τραγούδι όπου η φωνή θα κατεβαίνει δύο οκτάβες, με συλλαβισμούς ta-ta-ta, που να συνδυάζει τρία μουσικά είδη εκ των οποίων το ένα να είναι από την πατρίδα σας με διάρκεια το πολύ 3 λεπτά". Στη δε Charlotte έπεσε πιο εύκολο θέμα, "Πάρτε ένα τραγούδι και αλλάξτε του τον στίχο". Είμαι σίγουρος, φοιτητικές εργασίες είναι και τα δύο. Και τελειώνω.

Παρακαλώ τη πραγματικά συμπαθέστατη κατά τ' άλλα Μαρίνα να σταματήσει να παράγει ΜΑΛΑΚΙΕΣ (σαν αυτό εδώ) ** και να κάτσει να κάνει καμιά σοβαρή δουλειά, που ξέρει και μπορεί. Ας είναι αυτό ένα μικρό ξεστράτισμα, μια ανάμνηση παλιά, κίτρινο γράμμα στο συρτάρι***. Για τη τιμή του Berklee δηλαδή.

Ένα πάντως θα μείνει για πάντα στη καρδιά μου από αυτή την καλλιτεχνική περίοδο της Σάττι και την ευχαριστώ γι' αυτό. Πόνος μη μας εύρει· μακάρι. Το moto μου κάθε πρωί μόλις ανοίξει το μαγαζί. Μεγάλη αλήθεια.

Πολύ νόημα έβγαλε όλο αυτό, βρίσκετε;

Καλή συνέχεια και καλή ακρόαση του τραγουδιού της ανάρτησης που με τα πολλά ξέχασα να σας πω ότι το λατρεύω! Έβαλε και ωραίο στίχο η άτιμη, από αυτούς που μ' αρέσουν.

* Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι "κλείνει το μάτι" στο τραγούδι του Bobby Ballentin με τον τίτλο του, It's Over, Bobby (άντε του δίνουμε ένα ποντάκι εδώ).
** Προσωπική άποψη που μ' εκφράζει απόλυτα (με παχύ λάμδα)
*** Γιάννης, ωραίος