Dana Gillespie / Souvenirs Of Stefan

Θα έσκαγα αν δε το ανέβαζα. Και επιτέλους ήρθε η ώρα του. Καλή του ώρα.

Με έχει πιάσει εμένα τώρα το πολιτικό μου αυτό το διάστημα, και παρακολουθώ και εγώ τις εξελίξεις με κομμένη την ανάσα. Τι να λέμε, πραγματικά κρέμομαι από κάθε δήλωση/τοποθέτηση/υπαινιγμό. Γλεντάω. Κυρίως παρακολουθώ τον αψύ και κλαίω κάθε φορά. Με τον Στέφανο δε ταυτίστηκα ιδιαίτερα, φοράει στενά, κάνει και πολλά σαρδάμ, το αγαπημένο μου το είπε προχθές, εμείς θα βγάλουμε τις σακούλες (κουκούλες) από τα κεφάλια κάποιων.

Αν περίμενα την (εκ)τροπή; Μα και βέβαια! Και στο φως μου ρε παιδιά, μα τον Μανιτού, το τραγούδι αυτό το διάλεξα πέρσι τέτοια εποχή και το έβαλα στη λίστα προς ανάρτηση, περιμένοντας απλά την ημερομηνία. Και δεν άργησε. Είπαμε το τελευταίο διάστημα ψάχνω αφορμές για αναρτήσεις γιατί έχω απλά στερέψει. 

Οπότε λιτά και απέριττα, αφιερώνω αυτό το τραγούδι για τον Στέφανο της καρδιάς μας. Ένα πανέμορφο κατά τ' άλλα τραγούδι, το οποίο που να 'ξέρε η δόλια Dana Gillespie όταν το τραγούδησε το 1968, ότι κάποια μέρα ένας αρούγκαλος με καταγωγή από την Κατερίνη και τόπο κατοικίας το Λιτόχωρο θα το ανέβαζε στο blog του για να πάρει likes. 

Όσα φέρνει ο χρόνος δε τα φέρνει η ώρα.

But my foolish heart couldn't see

You belonged to me for a little while.

O Stefan, I love you still.

p.s. Θα έγραφα κι' άλλα, αλλά έχω κάψει εγκέφαλο αυτές τις μέρες γιατί περνάμε φανταστικά στην τοποθεσία Εθνική Κατερίνης.

Justin Hurwitz / Mia & Sebastian's Theme

Άσχετο τραγούδι με άσχετη ανάρτηση, να ξέρετε. 

Είναι από τις πρώτες φορές που γράφω για να πω κάτι άσχετο με τη μουσική ή με εμένα. Δε το κάνω δηλαδή για εμένα, αλλά για εσάς εκεί έξω. Μεγάλη ψυχή το ξέρω, στα χνάρια του Κωστόπουλου.

Πριν από δύο-τρία χρόνια ρωτάω μια πολύ καλή μου φίλη που ξέρει ποια είναι - και είναι και του χώρου, ρε συ Ψι, επειδή έχω κουραστεί παααααάρα πολύ να ψάχνω από εδώ και από εκεί ειδήσεις και αναλύσεις σε άπειρα site και να πέφτουν ότι να ναι μπροστά μου, έχουμε κάνα καλό δημοσιογραφικό site όσο το δυνατόν ποιο αδέσμευτο, μαζεμένο, αλλά με κριτική σκέψη κι' ετς να παρακολουθώ καθημερινά γιατί δε παλεύεται άλλο η φάση;

Τι να σου πω μου λέει, όχι πολλά αλλά τσέκαρε λίγο το #fact γιατί αξίζει!

Και ναι! Σ' ευχαριστώ Ψι! Έκτοτε, το έχω καθημερινή μου (σχεδόν) συνήθεια. Δείτε το και γραφτείτε αν σας αρέσει αυτό το στυλ παρουσίασης θεμάτων που μπορεί να είναι της επικαιρότητας η μη, αλλά σε κάθε περίπτωση εμένα μου ταιριάζει απόλυτα. Για όσους δε το ξέρετε κάντε μια δοκιμή εδώ και δε θα χάσετε.

Το τρέχει η κα. Βίβιαν Ευθυμιοπούλου, που δε την γνωρίζω, αλλά προφανώς της βγάζω το καπέλο. 

// UPDATE 09.09.2024 Στο μεσοδιάστημα έμαθα κάποια παραπάνω πραγματάκια για την κα. Ευθυμιοπούλου, παλαιά blogger, δημοσιογράφος και σύμβουλος επικοινωνίας γαρ, του ευρύτερου του τόξου προς ΠΑΣΟΚ. Σε σημερινή της ανάρτηση αναφέρει ότι είναι στο τσακ για εκεί (την παρακολουθώ πλέον στο fb), με αρχηγούς Ανδρουλάκη ή Γερουλάνο, αν και 'γω την κόβω ποιο πολύ Γερουλανική. Κοιτάξτε, αν για μένα βγει Γερουλάνος, και γω προς τα 'κει με κόβω. Αλίμονο, έχω ψηφίσει τα πάντα, ΠΑΣΟΚ μου διέφυγε ToDate. Οπότε σύντροφοι και συντρόφισσες, δηλώνω από δω ότι αν βγάλουν τον Γερουλάνο, πήραν και ένα κουκί από δω. //

Αφορμή για την ανάρτηση μου έδωσε το χθεσινό newsletter του #fact που λαμβάνω και διαβάζω όποτε έχω το χρόνο. Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιος σύνδεσμος να σας παραθέσω, γιατί είναι σε μορφή mail, αλλά διαβάστε λίγο το στυλ για να καταλάβετε. Το κείμενο έχει παρατεθεί αυτούσιο με τονισμένα τα σημεία που σκίρτησα (ευχάριστα). Α επίσης χρησιμοποιεί υστερόγραφα (πολύ φίλη μου). 

" Υστερόγραφο: Ειδήσεις που τελικά δεν ανθολογήσαμε:

 Τα ρεπορτάζ για «το καλάθι της ΔΕΘ». Βρίσκουμε προσβλητικό για τη νοημοσύνη όλων μας στην πολύπαθη αυτή χώρα, να διαβάζουμε για επιδοματικές παροχές που πρέπει να δοθούν γιατί το απαιτεί το έθιμο. Συνυπογράφουμε το σχετικό άρθρο του Αργύρη Παπαστάθη στο Protagon. «Η τριτοκοσμική συνήθεια του καλαθιού της ΔΕΘ».

Τη δίκη «των βιασμών της Μαζάν» στη Γαλλία. Θα αναφερθούμε σε αυτή την ιστορία όταν βρούμε τις λέξεις να το κάνουμε με τρόπο που δεν είναι πορνογραφικός και προσβάλλει, εκ νέου, το θύμα και τα παιδιά της.

Το μακελειό στο σχολείο της Τζώρτζια, στις ΗΠΑ.  Αποφεύγουμε να ανθολογούμε το εγχώριο έγκλημα για να μένει χώρος στο σύντομο αυτό δελτίο στην καθημερινότητα και τα προβλήματά της. Αν και η αναφορά στα «ξένα δράματα» λειτουργεί αποτροπαϊκά για τα δικά μας,  προτιμούμε τις διεθνείς ειδήσεις που λειτουργούν ως παραδείγματα προς μίμηση.  

Τις τελευταίες ειδήσεις από τις εσωκομματικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ γιατί το FACT θα μετατρεπόταν σε «Δελτίο Παύλου Γερουλάνου». Για την ώρα, μόνον αυτός παράγει ειδήσεις και πολιτικό λόγο άξιο σχολιασμού. Μπορείτε να τον παρακολουθείτε από τα κανάλια του στα σόσιαλ μήντια.     

Τον εσωκομματικό πόλεμο που έχει ξεσπάσει εδώ και εβδομάδες στον ΣΥΡΙΖΑ. Η κατάσταση εμπίπτει στην κατηγορία: «Ειδήσεις και ρεπορτάζ προσβλητικά για τη νοημοσύνη των αναγνωστών». "

Αυτό το τελευταίο για τον ΣΥΡΙΖΑ, "Ειδήσεις και ρεπορτάζ προσβλητικά για τη νοημοσύνη των αναγνωστών" με έκανε και έσκασε το χαμογελάκι της ημέρας που ήταν για μια ακόμα φορά so tiring. Σ' ευχαριστώ #fact!

Τέλος, επειδή το blog είναι  κυρίως μουσικοχορευτικό (πέρα από εκπαιδευτικοπολιτικό), ας αναρτήσω και κάτι. Εδώ αφορμή η χθεσινή ταινία στο ΣΚΑΪ (για ταινίες, βλέπεται). 

Με αφορμές, κάτι γίνεται.

Νίκος Ξυλούρης / Φίλοι κι' αδέρφια

Αυτή την ανάρτηση ξεκίνησα να την γράφω την Παρασκευή, τριάντα Αυγούστου, με σκοπό να την έχω τελειωμένη στις τρεις του Σεπτέμβρη. Δυσκολεύτηκα να γράψω ετεροχρονισμένα/προχρονολογημένα (δε ξέρω ποιο είναι το σωστό, το αφήνω έτσι και θα με διορθώσουν οι γνωστοί επιμελητές), αλλά μια χαρά πήγε τελικά. 

Την οφείλω και κατ' επέκταση την αφιερώνω σε δύο αγαπημένους μου συναδέλφους του ευρύτερου δημοκρατικού τόξου*. Ξέρουν αυτοί ποιοι είναι, ξέρουν και άλλοι ποιοι είναι. Όχι δηλαδή ότι δεν έχουμε και άλλους αγαπημένους συναδέλφους στην τράπεζα, αλλά με αυτούς έχω τις ζυμώσεις και τις έντονες αισθηματικο-πολιτικο-κοινωνικές συζητήσεις.

Άντε την αφιερώνω και στον Γιάννη που τον αγαπώ εξίσου (εκεί οι συζητήσεις ποιο αισθηματικές).

Τρεις του Σεπτέμβρη λέμε και ιστορική για την Ελλάδα ημέρα. Δύο γεγονότα την σημάδεψαν στην μνήμη μας. Το πρώτο τείνουμε να το ξεχνάμε αν και σαφώς πιο σημαντικό από το δεύτερο. Το δεύτερο, ρέπουμε να το εξυμνούμε, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, με την επωδό "Σήκω Ανδρέα να δεις τα παιδιά της αλλαγής" 

Το τραγούδι που επέλεξα ή μάλλον για να είμαι ακριβής μου επιβλήθηκε, το λατρεύω. Μαγική πανέμορφη σύμπραξη, την στιγμή που έπρεπε, σε εποχές βαθιάς χούντας, από ιερά τέρατα** της χώρας μας. Ξαρχάκος, Καμπανέλλης, Ξυλούρης. 

Τι να λέμε τώρα. Κάντε μια αναλογία με το σήμερα.

Δε το πηγαίνω στο "κάθε πέρσι και καλύτερα", έχουν αλλάξει οι εποχές. Που φίλοι κι' αδέρφια τώρα, πάει αυτό μας άφησε, ο ατομικισμός πλέον παγκόσμια έχει επιβληθεί. Δε μιλάμε πλέον για εμείς, αυτό έχει βγει από το κάδρο, αλλά μόνο για το εγώ. Πως θα περάσω, πως θα διασκεδάσω, πως θα φανώ, πως θα επιβιώσω. 

Και δυστυχώς δεν είναι μία φάση, αλλά μία απόλυτη δυστοπική πραγματικότητα. Αυτοί που την έχουν αντιληφθεί (γιατί μακάριοι οι πτωχοί κατά τα γνωστά), δύο δρόμους έχουν. Η να τρελαθούν ή να αποτρελαθούν. Εγώ λέω να αποτρελαθώ, η διαφορά από την απλή τρέλα είναι ότι είναι συνειδητοποιημένη - η γνωστή τρελίτσα.

Αυτά με τα σοβαρά, καμμιά φορά με πιάνουν.

Τώρα, για να φανώ και εγώ λίγο (ατομικισμός), μία ιστορική αναδρομή. Για περισσότερες πληροφορίες ξέρετε τι πρέπει να κάνετε. Τα γράφω για τους νέους.

Τρεις του Σεπτέμβρη πριν από 181 χρόνια, κράτος στα σπάργανα, υποτελή στην ουσία στις μεγάλες προστάτιδες δυνάμεις, ξεσηκώθηκαν στρατιώτες, καπεταναίοι και λαϊκοί κατά του Όθωνα (Βασιλιάς ε) για να ζητήσουν σύνταγμα. Σύνταγμα, αυτό το γνωστό κείμενο που υποτίθεται πρέπει όλοι μας να τηρούμε. Το διεκδίκησαν και το πέτυχαν. Ένας φτωχός λαός, ενωμένος σε ένα σκοπό. 

Τρεις του Σεπτέμβρη πριν από 50 χρόνια, με τη χούντα να μην έχει κλείσει μήνα και κάτι από την πτώση της, μια Ελλάδα υποτελή και πάλι στην ουσία στις μεγάλες δυνάμεις, ένας ευφυέστατος πολιτικός, καπηλεύτηκε την ημερομηνία και ίδρυσε το κίνημα. Μη ρωτάτε ποιο, ένα είναι το κίνημα στην Ελλάδα. Μεγάλος μάγκας. Στα συμβολικά ήταν μανούλα. Τώρα στα άλλα... συμπληρώστε ελεύθερα, από εμένα δε θα πάρετε κουβέντα, είπαμε έρχομαι από δεξιά οικογένεια. 

Αυτά είναι τα σημαντικά της ημέρας και αυτή η ανάρτηση. Φυτ, περιμένω κέρασμα για το πρώτο γεγονός, Καπ, εσύ για το δεύτερο. Συνεννοηθείτε μόνο, να φάμε και αλμυρό και γλυκό.

* Δε μ' αρέσει καθόλου αυτός ο ευφημισμός, νομίζω είναι εφεύρεση των μέσων για γενικό ξέπλυμα.
** Να και άλλη μία έκφραση που δεν μου αρέσει, αλλά φευ, βολεύει.

ΥΓ1 Ένα ενδιαφέρον στοιχείο στην επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843 ήταν ότι ο εξεγερμένος λαός πήγε και πολιόρκησε και την Εθνική Τράπεζα στην Αθήνα. Κοίτα να δεις, από τότε το έχουν οι Έλληνες με τις τράπεζες (και ειδικά με την Εθνική 😁), δεν εξηγείται αλλιώς, είναι στο θυμικό μας. Αλήτες τραπεζικοί.

ΥΓ2 Ο παρατηρητικός αναγνώστης τι παρατήρησε; οεο; Δεν υπάρχει ίχνος ξενικής έκφρασης και λόγου. Αυτό είναι εξιλέωση για την προηγούμενη ανάρτηση. 

ΥΓ3 Η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στην ομάδα ΠΑΣΟΚ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ (γι' αυτούς που ξέρουν)

ΥΓ4 (ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΙΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ) Διαβάστε παρακάτω τι έγραψε ο Ιάκωβος, τι μελοποίησε ο Σταύρος και τι τραγούδησε ο Νίκος. Συγκλονιστικό.

---

Φίλοι κι αδέρφια, μανάδες, γέροι και παιδιά

Στα παραθύρια βγείτε και θωρείτε

Ποιοι περπατούν στα σκοτεινά

Και σεργιανούνε στα στενά

Φίλοι κι αδέρφια, μάνες, γέροι και παιδιά

Γράφουν σημάδια

Μηνύματα στο βασιλιά

Σα δε φωνάξεις, έβγα να το γράψεις

Να μη σ' ακούσουν τα σκυλιά

Βγάλε φωνή χωρίς μιλιά

Σημάδια και μηνύματα στο βασιλιά

Ήταν στρατιώτες, καπεταναίοι και λαϊκοί

Όρκο σταυρώσαν πάνω στο σπαθί τους

Η λευτεριά να μην χαθεί

Όρκο σταυρώσαν στο σπαθί

Καπεταναίοι, στρατιώτες, λαϊκοί

Κι όπου φοβάται φωνή ν' ακούει απ' το λαό

Σ' ερημοτόπο ζει και βασιλεύει

Κάστρο φυλάει ερημικό

Έχει το φόβο φυλαχτό

Όπου φωνή φοβάται ν' ακούει απ' το λαό

Να έχουν Σύνταγμα ή να μην έχουν;

Αφού δεν είχαν γιατί να έχουν;

Θα τους παρέσυραν αυτοί που έχουν

Να αρκεστούν εις αυτά που έχουν

Δεν είναι και ώριμοι για να το έχουν!

Είναι κι ανώριμοι για να το έχουν

Για το καλό τους, ας μην το έχουν

Δεν επιτρέπεται να το έχουν

Αποφασίζουμε να μην το έχουν

Να μην το έχουν!

Αγγλία, Γαλλία, Αυστρία, Ρωσία

Κοσμοκρατορία

Κεφαλαιοκρατία

Τρομοκρατία

Τσαροκρατία

Ιερά Συμμαχία

Και! Είμαστε τέσσερις δυνάμεις

Με καθηκόντα υψηλά

Η Ευρώπη να μην πάθει από των μικρών τα λάθη

(Τραλαλα-τραλαλα-τραλαλα)

Εάν επιμένουν να το έχουν;

Εάν το έχουν χωρίς να το έχουν;

Τι εννοείτε έχουν - δεν έχουν;

Εάν νομίζουν ότι το έχουν

Και εις την ουσία δεν το έχουν

Αυτοί θα χαίρονται πως το έχουν

Και 'μεις θα ξέρουμε πως δεν το έχουν

Έτσι θα έχουν χωρίς να έχουν

Και δεν θα έχουν ενώ θα έχουν

Αποφασίζομεν να έχουν!

Εάν εμποδίσουμε να έχουν

Υπάρχει κίνδυνος να έχουν

Ο μόνος τρόπος να μην έχουν

Είναι να αφήσουμε να έχουν

Παράδειγμα, όσα δεν έχουν

Είναι όσα αφήσαμε να έχουν!

Γη παιδεμένη

Με σίδερο και με φωτιά

Για κοίτα ποιον σου φέρανε καημένη

Να σ' αφεντεύει από ψηλά

Τα κρίματά σου είναι πολλά

Γη που το σίδερο παιδέψαν κι η φωτιά

Καίει το φυτίλι

Ξεθηκαρώνουν τα σπαθιά

Κάνουν βουλή, συντακτική, και γράφουν

Το θέλημά τους στα χαρτιά

Κι η κοσμοθάλασσα πλατιά

Κάνουν βουλή, ξεθηκαρώνουν τα σπαθιά

Τρεις του Σεπτέμβρη, μανάδες, γέροι και παιδιά

Στα παραθύρια βγείτε και θωρείτε

Τι φέρνουνε στον βασιλιά, βαθιά γραμμένο στα χαρτιά

Τρεις του Σεπτέμβρη, μάνες, γέροι και παιδιά

Φίλοι κι αδέρφια, μανάδες, γέροι και παιδιά

Στα παραθύρια βγείτε και θωρείτε

Ποιοι περπατούν στα σκοτεινά

Και σεργιανούνε στα στενά

Φίλοι κι αδέρφια, μάνες, γέροι και παιδιά

---