MAY2023 / Whatever happened in May?
Αλήθεια είναι, απομακρύνθηκα από το blog αρκετά, δε ξέρω καν τι άκουγα το Μάιο που μας πέρασε (τώρα καλοκαιριάτικα που κάθομαι και τα γράφω), αλλά έχει και αυτό το γούστο του. Τελευταία μερούλα του Ιουλίου σήμερα (που ξεκινάω και γράφω, ποιος ξέρει πότε θα τελειώσω*) και αφού δε μου βγαίνει ιδιαίτερα κείμενο για ανάρτηση (αν και μου έσκασε μία καλή στιγμούλα στο δρόμο - πάλι στον Αντάρτη**), είπα να κάτσω ν' ακούσω και να κατηγοριοποιήσω τα άλμπουμ του Μαΐου με το καλό.
Πρώτο άκουσμα, αυτά τα εξαιρετικά soul πλάσματα από το Αμέρικα, φρέσκα, ερωτικά, smokey φωνητικά, προς το latino, με τα μούσια τους και τα μουστάκια τους. Daptone δισκογραφική, δηλαδή εγγύηση. Πρώτο τους album, μου φαίνεται ότι θα τους παρακολουθώ από δω και εξής. Νομίζω ότι το πρωτάκουσα τέλη Απρίλη, αλλά απ' ότι λέει και το πρόγραμμα μου, το έχω ακούσει ολοκληρωμένα ως album καμιά δεκαριά φορές μέσα στο Μάιο φανατικά. Και τις αξίζει όλες. Music to make love to. Χαριτωμένη στιγμή το νο7, Future Lover, χτυπάει η πόρτα και λέει από μέσα μια φωνή, κάποια είναι στην πόρτα, ποια είναι; Η μελλοντική σου ερωμένη, αποκρίνεται. Άντε ρε χαθείτε αλητάκια, βρωμόπαιδα.
Thee Sacred Souls - Thee Sacred Souls / Soul, Rhythm & Blues, 2022
Προσπαθώ να καταλάβω για πιο λόγο και από που ξεφύτρωσαν οι παρακάτω τύποι στο σκληρό μου. Κάνοντας μία μικρή έρευνα, δεν έχω ακόμα καταλάβει πως έπεσα πάνω τους, πιθανότατα πρόταση από fatcityrecords.co.uk. Πάντως τους κατέβασα και η αλήθεια είναι ότι μιλάμε για ένα τίμιο Afro-Funk, Afrobeat, Hip-Hop, Soul, λίγο απ' όλα, άλμπουμ από το μακρινό 2006 και από την ακόμα πιο μακρινή Νέα Ζηλανδία. Πως και τι και που, έχω άγνοια. Αν το πετύχετε όμως κατεβάστε το. Επειδή δε βρίσκω τίποτα στο Spotify από το album, πάρτε αυτό το link για τη μπάντα και σας βάζω και το παρακάτω που περιλαμβάνεται στο επόμενο album τους (καμία σχέση, δεν είναι καλό). To link για το άλμπουμ εδώ.
Opensouls - Kaleidoscope / Soul-Jazz, Jazz-Funk, Funk, Conscious, Afro-Funk, Hip-Hop, 2006
Πάει το μυαλό μου ποιος μου τους πρότεινε ή έστω από ποιον το τσίμπησα το παρακάτω. Δύο εναλλακτικούς συμβουλεύομαι κατά κύριο λόγο, έ ένας από τους δύο. Κάτι διαφορετικό μέσα στον Μάιο καλή νεοψυχεδέλια. Ωραίο πράμα. Και τώρα που το ξανακούω λέω να κατεβάσω και τίποτα άλλο δικό τους. Αφού μ' αρέσει αυτός ο ήχος. Πολύ δυνατό το νο2, Song For The Mutant και το νο6, Overall. Good stuff, trust me.
New Candys - New Candys As Medicine / Psychedelic Rock, 2015
Η φάση με την Nina Simone είναι ότι όταν είμαι στα κάπως μου, στα ρομαντικά μου, στις μοναξιές μου ή ακόμα στα και καλά σκιρτήματά μου, έχει γίνει παράδοση να κατεβάζω άλμπουμ της. Έτσι και κάπου στα μέσα του Μάη, κάτι ένιωσα από τα παραπάνω (πραγματικά έχουν περάσει δύο μήνες και δε θυμάμαι). Όχι ότι δεν έχω ακούσει σχεδόν τα περισσότερα τραγούδια της, αλλά πρέπει να ξεψαχνίζω άλμπουμ της, γιατί όλο και κάποιο τραγούδι θα μου έχει ξεφύγει, συν τις διαφορετικές εκτελέσεις. Έτσι λοιπόν, καλωσορίζω σήμερα το έκτο άλμπουμ της Νίνας στη συλλογή μου, το εξαιρετικό forbitten fruit, με αποκορύφωμα - που δε το είχα ακούσει - το Just Say I Love Him (νο8), ένα φανταστικό bolero, διασκευή ενός παλιού Ναπολιτάνικου τραγουδιού εδώ.
Nina Simone - Forbidden Fruit / Soul-Jazz, 1961
Μέσα στο Μάιο επίσης κατάφερα να ακούσω και κάτι διαφορετικό, από παλιό μου αγαπημένο γνώριμο. DJ Cam, ο Γάλλος φίλος μου, που τον είχα παρατήσει τόσα χρόνια. Έχω φανταστικές μουσικές από αυτόν, και μου είχε διαφύγει το αλμπουμάκι αυτό. Καλή δουλειά, τίμια. Πολύ δυνατά το νο2, swim και το νο4, love, με τη μαγική φωνή της Nicolette, Αγγλίδας τραγουδίστριας που όλοι τη γνωρίζουμε από το εξαιρετικό Sly των Massive Attack. Σπάει. Γενικά το άλμπουμ θυμίζει καλούς παλιούς Massive Attack.
DJ Cam - Seven / Downtempo, Trip-Hop, 2011
Κάποια στιγμή μέσα στο μήνα, στο άσχετο, ο καλός μου Μανώλης που παραμένει ολντσκουλάς μέχρι το μεδούλι, μου έστειλε ένα λινκάκι από αυτό εδώ, το οποίο ναι μεν το έχω ακούσει, αλλά δε το είχα στο σκληρό. Τόσα και τόσα έχω, αυτό δε θα είχα; Τραγούδια χιλιοπαιγμένα, όλα κατεβασμένα, πολυακουσμένα για τους Metalheadz εκεί έξω. Φυσικά κατέβηκε. Wikkid man! (Πάρτε και ένα link από soundcloud έτσι για το νταϊβερσιφικέ - δεν υπάρχει λέμε στο spotify). Από ένα εξαιρετικό μουσικό Drum & Bass περιοδικό της Αγγλίας (ένα φεγγάρι το έφερναν και στη Κατερίνη τα πρακτορεία τύπου, τι θυμήθηκα τώρα).
Various Artists - ATM mix 74 mixed by DJ Storm / Drum & Bass, 2007
Γράφοντας τελικά, δε το περίμενα, ακούστηκαν πολλά πραματάκια μέσα στο Μάιο. Και συνεχίζουμε, δύο αλμπουμάκια ακόμα. Προτελευταίο άκουσμα του μήνα μια γαμάτη μπάντα που κατάφερα και τους είδα κιόλας (η πρώτη και μοναδική συναυλία της χρονίας so far). Τώρα η αλήθεια είναι ότι δεν πήγα γι' αυτούς αλλά για το after party που είχε έναν εξαιρετικό Jungle DJ (αναφέρθηκα εδώ), αλλά φευ, τίμιοι πολύ, πολλά χρόνια στο κουρμπέτι. Γνωστοί bigbeatάδες, ωραίοι, αγαπούν το Ελλάντα και έρχονται όποτε μπορούν. Τελευταίο τους άλμπουμ αυτό και αλίμονο, θα πήγαινα συναυλία χωρίς να το άκουγα; Όχι φυσικά. Έχει μέσα συνεργασίες με ονοματάρες, Ragga Twins, Demolition Man, Top Cat, τι να λέμε τώρα. Γαμάτα Μπάσα, Beatια και Dubιες. Αγαπημένο μου το ομότιτλο (νο8), τρελή dubιά.
Dub Pistols - Frontline / Breaks, Reggae, Dancehall, Drum & Bass, Dub, 2023
Και φυσικά παρ' ότι κατέβηκε μέσα Μαϊου, ακούστηκε φανατικά και τον Ιούνιο και τον Ιούλιο, γιατί ως γνωστόν, εγώ τους Stones, είπαμε. Κατεβάζω, βάζω λέω εντάξει θα κρατήσω αυτό, αυτό και αυτό και πετάω το άλμπουμ και μετά λέω κάτσε να το ακούσω άλλη μία, κάτσε μωρέ ακόμα μία και στο τέλος πάντα μα πάντα μένει στο σκληρό, στο repeat για μήνες (εδώ, αναφέρομαι στο πρόβλημα). Τείνω να συμφωνήσω τελικά με τον Ξα, πρόκειται για τους καλύτερους, άλλους δεν έχει. Κλείνω λοιπόν τον Μάη, παρέα με το 7ο Album των Rolling Stones στη συλλογή μου.
The Rolling Stones - Exile On Main St / Classic Rock, Blues Rock, 1972
Τελικά τι στο διάτανο έγινε το Μάιο; Ότι να 'ναι άκουσα και πάλι.
* Ναι κύριοι και κυρίες μόνο 06/09/23.
* Αντάρτης (έχω κολλήσει με τον Αντάρτη, το ξέρω), η περιοχή του δρόμου μεταξύ Λιτοχώρου και Πλάκας Λιτοχώρου (της θάλασσας του Λιτοχώρου δηλαδή), μήκος περίπου 5χλμ, μια ωραία κατεβασιά/ανεβασιά. Κατεβαίνοντας βλέπεις θάλασσα, ανεβαίνοντας βλέπεις Όλυμπο, γενικά όμορφη διαδρομή στην οποία πάντα μα πάντα ακούω μουσική και μου σκάνε σκέψεις 😊
