Boddhi Satva & Sifa feat. LOV / Fading To Silence

Το καλοκαίρι έρχεται και χωρίς να έχω κάνει πολλά πλάνα, πάνω κάτω ξέρω που θα με βρει. Σίγουρα στα βουνά, σίγουρα στα λαγκάδια, σίγουρα στη παραλία (με ακουστικά, φραπέ, βιβλίο και λοιπά, να κάνω κατακόρυφο στη θάλασσα, που μ' αρέσει και δε ντρέπομαι), σίγουρα σε κάνα μπαράκι, σίγουρα από δω, σίγουρα και από 'κει. Τέλος πάντων δε σας νοιάζει τι θα κάνω το καλοκαίρι, αφήστε να τα κάνω εγώ και τα συζητάμε από Σεπτέμβρη. Το βασικό είναι να μη με γράψουν οι εφημερίδες, και όλα τ' άλλα τα βρίσκουμε.

Καλωσορίζω λοιπόν το καλοκαίρι μουσικά με ένα εξαιρετικό dance τραγούδι. Αλλάζω κατηγορία και νιώθω τώρα πολύ dance και house, όπως τα χρόνια τα παλιά. Τέρμα τα funk, τα soul, οι αφρικάνικες μπόσες νόβες και τα λοιπά κλαψιάρικα για κάνα τρίμηνο. Τώρα μόνο dance με feeling (έτσι θέλω να πιστεύω, φημίζομαι εξάλλου για τη σταθερότητά μου).

 

Ακριβώς ένα χρόνο και μία μέρα πριν εδώ, είχα πει μακάρι να αξιωθώ να πάω σε κάνα κλαμπάκι, να χορέψω λίγο. Πέρυσι δε τα κατάφερα (το Dark Sun δε πιάνεται, δεν είναι κλαμπ, είναι κάτι άλλο), αλλά το προηγούμενο μήνα praise be da Lord, κατάφερα και βρέθηκα σ' ένα εξαιρετικό Jungle Party μ' έναν εξαιρετικό DJ (DJ Aries), και μάλιστα κοντά εδώ, στη Θεσσαλονίκη. Αυτό ήταν και το happy hour του έτους για μένα. Δε θ' αναφερθώ σ' αυτό τώρα, το μόνο που μπορώ να πω ότι εγώ και ένας ακόμα 45χρονος junglist αδερφός (big respect aye αν διαβάζεις man) βάλαμε τα γυαλιά στους νεολαίους. Κάποια στιγμή όταν νιώσω έτοιμος, θα παίξει στο blog τζανγκλιά φοβερή και τρομερή τα πάντα όλα, αλλά, άλλος είναι ο ήχος τώρα.

Έχω δεν έχω μια βδομάδα που ακολουθώ στο Instagram τη δισκογραφική Defected Records* και έχω πάθει νοσταλγικό σοκ. Θυμήθηκα τη house μου εποχή, και πεθύμησα να πάω και σ' ένα house party (άντε ας αξιωθώ και σ' αυτό, έστω και του χρόνου). Είχα παρατήσει συνειδητά τη house, χαζομάρα μου, και ξεκίνησα σιγά σιγά να το διορθώνω. Κάθομαι και ξεψαχνίζω ένα ένα τα posts/reels/stories πως τα λένε αυτά και να shazαmάρω ότι μου κάθεται καλό στο αυτί. Στα γρήγορα βρέθηκα να έχω κατεβασμένες καμιά πενηνταριά νέες άγνωστες τρομερές χαουζιές τις οποίες αυτό το διάστημα ακούω φανατικά στο repeat. Δε περίμενα τη δυναμική και το ρεύμα που έχει η dance/house σκηνή αυτή τη στιγμή στο κόσμο. Και πόσο επίσης έχει εξελιχθεί ο ήχος και οι παραγωγές. Φάση House λοιπόν και ταιριάζει τόσο μα τόσο με το καλοκαίρι αυτό. 

Αφήνω εδώ μια περσινή εξαιρετική παραγωγή που πρόσφατα ανακάλυψα μέσα από τα reels από τον φίλο μου Boddhi από την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (της Αφρικής), και παράλληλα ψάχνω και για τίποτα καινούργιο. Αν βρω κάτι εξίσου καλό θα επανέλθω.

* Defected Records, πως να μην την αγαπάς με τέτοιο όνομα. Με joy ανακάλυψα ότι έχω αγορασμένη, σε CD single, την πρώτη κυκλοφορία της εταιρείας, το κλασσικό remix των Full Intention του What You Need των Powerhouse. Κλασσικός house ήχος 25ετίας. Τι χορό έχω ρίξει με αυτό σ' ένα κλάμπ στο Sunderland... Δε θυμάμαι το κλαμπ όμως. Ραμ, αυτό μωρέ μετά τη γέφυρα το μεγάλο που ανέβαινες τις σκάλες. Πως το λέγαν;