Pulp / Help The Aged
Είχα σκοπό ν' αναρτήσω άλλο τραγούδι, κάτι είχα στο μυαλό μου, αλλά change of plans, μας κέρδισε ο γεράκος. Το κρατώ λοιπόν για επόμενη ανάρτηση.
Γηρατειά. Είναι κρίμα και άδικο.
Δυστυχώς οι ηλικιωμένοι δεν είναι το φόρτε μου. Οι ανήμποροι δε ακόμα περισσότερο. Με τσακίζουν και με φοβίζουν. Αντιλαμβάνομαι ότι το γήρας πλησιάζει και ότι, εντάξει, όχι άμεσα αλλά κάποτε (φτου φτου σκόρδα) θα γίνω και 'γω ένας γεράκος. Ελπίζω κοτσονάτος και όχι ημίνεκρος. Γι' αυτό και παίρνω από τώρα τα βουνά (να γίνω fit), τέρμα οι σφολιάτες (αργός θάνατος), κόβω και το τσιγάρο (ξανασταμάτησα δις/δε κόβεται αυτό) και είπα με το καλό τώρα στη σύνταξη, αν έρθει η άτιμη και όσο αντέξουμε. Περιμένω βέβαια πως και πως να ξαναρχίσω μαλμποράκι/καμελάκι/πρινσάκι/καρελιάκι-κασετινάκι/βανελάκι/ολντχολμπορνάκι/καπνουδάκι και αχ Παναϊαμ ότι άλλο μπορούμε να καπνίσουμε. Για τις σφολιάτες, *στηκα. Ίδωμεν. Μεγάλη μπουκιά φάε και πρόσεχε μη σου κάτσει.
Οι βαθιά ηλικιωμένοι λοιπόν, είναι δύσκολοι, σα μικρά παιδιά αλλά με άποψη, δεν ακούνε (κυριολεκτικά και μεταφορικά) ή και αν ακούν, ακούν αυτό που θέλουν και γενικά μαρτύριο η όλη φάση. Η δε διαχείρισή τους επαγγελματικά ακόμα ποιο ιδιαίτερη, δε ξέρεις την ιστορία τους, τι κουβαλά ο καθένας πάνω του. Και προς θεού, ένα πράγμα δε θέλουν. Να τους μαλώνεις.
Έναν τέτοιο γεράκο εξυπηρέτησα σήμερα, και πιάστηκε λίγο η καρδιά μου. Χάρηκα όμως τη διαύγεια του και αυτά που μου είπε (δε μπορώ να τα μεταφέρω, καταλαβαίνετε). Χάρηκα επίσης και τον τρόπο που τον εξυπηρέτησα και που εγω προσμένω κάποιος άλλος Λιάπης να μ' εξυπηρετήσει κάποτε..
Πολλά πράγματα κατακλύζουν την σκέψη μου από τότε, το εγώ, τη σχέση μου με τους γονείς μου, την οικογένειά μου, το ευρύτερο σόι μου και την όλη φάση. Πως θα μαι; Που θα μαι; Τι θα μαι; Γιατί θα μαι; Jesus, kill it.
Μου φούντωσε όμως πάλι και πρέπει να κατευνάσω το φόβο αυτό. Αυτό θα γίνει μ' αυτό το τραγουδάκι των πολυαγαπημένων μου Pulp. Άκουσα αυτό το τραγούδι στα είκοσι μου, τότε που όλα αυτά ήταν εκτός πλαισίου. Μου εντυπώθηκε ο στίχος, και θέλω να τον ακολουθώ πάντα, σα συμβουλή. Τότε ο Jarvis ήταν τριαντατεσσάρων χρονών και τον είχε πιάσει κάτι αντίστοιχο.
Βοηθάτε τους ηλικιωμένους, κάποτε ήταν σαν και σας, πίναν, κάπνιζαν και σνίφαραν κόλλα.
Τραγούδι από τον, για μένα και για πολλούς, τελειότερο άλμπουμ τους, This Is Hardcore, το οποίο έχει και αυτή τη τραγουδάρα (το αγαπημένο μου), πολύ πιο καλό αλλά δε κολλάει με τη φάση. Θα γίνει όμως κι' αυτό ανάρτηση. Επιλέχθηκε.
