Mor Thiam / Sindiely
Πρωί Μεγάλης Παρασκευής τώρα που γράφω. Γιατί σηκώθηκα άραγε τόσο νωρίς (και χωρίς ξεχασμένο ξυπνητήρι); Μάλλον επειδή είμαι excited που θα κάνουμε επιτέλους Πάσχα στο χωριό.
Η οργιώδης και πλανεύτρα φαντασία μου, μου λέει ότι αυτό το τραγούδι είναι παραδοσιακό αφρικάνικο λατρευτικό τραγούδι που υμνεί τα πάθη του Χριστού και την ανάληψή του στους ουρανούς. Ένα παραδοσιακό Σενεγαλέζικο τραγούδι το οποίο συνοδεύει τον επιτάφιο την Μεγάλη Παρασκευή κατά την περιφορά του στους δρόμους του Ντακάρ και των χωριών της Σενεγάλης την περίοδο του Πάσχα. Ασχέτως αν οι κάτοικοι της Σενεγάλης κατά 98% είναι Μουσουλμάνοι. Οι άλλοι το γράψανε.
Από τότε που το πρωτοάκουσα πριν πέντε χρόνια αυτό μου έχει κολλήσει στο μυαλό και εμμένω. Το τραγούδι είναι ίδιο το "αι γενεαί πάσαι" σε μία πιο alternative free jazz εκτέλεση. Αγαπημένο τραγούδι της κόρης μου που το ακούει από τα τέσσερα. Ακόμα όταν το βάζω λέει ΑΣΤΟ και αρχίζει. Που σαι νι νά να, Γε γε Ρουμόρε.
Και μια μικρή γλυκιά μουσική ανάμνηση από μικρός που θέλω να καταγράψω. Στην ενορία μου στο πατρικό μου είχαν μια καταπλητική γυναικεία χορωδία η οποία έψαλνε πανέμορφα τον ύμνο κάθε Μεγάλη Παρασκευή. Και ξενέρωνα απίστευτα όταν συναντούσαμε την άλλη περιφορά του επιταφίου από την κεντρική εκκλησία που είχε τη μπάντα του δήμου. Acapela beats instrumental!
Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα. Αγάπη και Υγεία σε όλους εύχομαι. Και easy on the Katsik, εσείς που κάνατε νυστεία, μη σας τρέχουμε μετά. Αντώνη.
