Hannah Williams & The Affirmations / Still Ιn My Head

Αυτή η προκοπή μου θα με φάει, τι καλό παιδί, τι άξιο παλικάρι (φτου μου, με ματιάζω συνέχεια ο μλκς γιατί είμαι και Σαββατογεννημένος). Τώρα μαζεύτηκα από το πρωί, έκανα τη τσίτα πριν από λίγο.

Πάλι ψόφιος όπως κάθε αρχή εβδομάδας με υποχρεώσεις, δουλειές και ότι άλλο έκτακτο σκεφτήκαμε το Σαββατοκύριακο (λαστιχοποτισμαλουλουδιαμπαλκονικλαδεμα). Κουραστικό το πρόγραμμα και πρέπει να το ξαναδούμε-μελετήσουμε. Ας πούμε λατρεμένη μου - λέω να ξεκινήσω μια παράδοση - την Δευτέρα και Τρίτη να μη κάνω τίποτα για να πέρνω δυνάμεις. Τις άλλες μέρες χαλαρά, Ε; Ε λατρεία; (βζιιιιιιιιιιιννννν· κάτι πετούσε/πέταξε).

Anyways αυτά είναι οικογενειακά θα τα δεις μετά, τώρα που γράφεις, κάτσε χαλάρωσε, ξεκουράσου, γράψε για το τραγούδι που άκουσες χθες. Γκρουβάτο funk, για να πάει καλά η εβδομάδα, ασχέτως αν κάποια μου ζήτησε punk (σταμάτα να είσαι φλόρος και βάλε punk, exact words). τι Funk τι Punk. Δεν ακούω και καλά τώρα τελευταία, απ την κούραση θα 'ναι.

Το random λοιπόν χθες στο αμάξι, μου έβγαλε ένα ωραίο funk/soul τραγουδάκι από μπάντα από το εξωτικό Bristol. Τίποτα το εξαιρετικό, αλλά αυτό το τραγούδι που σας βάζω μ' αρέσει πολύ για το τρόπο που γκρουβάρουν/τζαμάρουν λες και είναι σε πρόβα που τους βγήκε καλά. Τρία λεπτάκια τραγουδάκι, πεντέμιση λεπτά τζαμάρισμα. Και παίζει όντως να γράφτηκε σε ένα session γιατί έτσι μου ακούγεται ή τέλος πάντων έτσι το αντιλαμβάνομαι, δεν έχει σημασία (αν και όσο τ' ακούω τώρα καταλήγω ότι έχει mixaριστεί αρκετά, ε και). 

Εχθες μετά τι δουλίτσα στο αμάξι με καλό καιρό και ανοιχτό παράθυρο ήταν βάλσαμο στη ψυχούλα μου. Τσεκ ιτ. Και αν κάτι σας έκανε η μπάντα τσεκάρετε και αυτή τη διασκευούλα, τίμια, δυνατή.

Κούραση παιδιά, κούραση. Ακόμα Τρίτη, φακ.