King Gizzard & The Lizard Wizard / Sense
Μια ανάρτηση για το αγαπημένο μου 'νομίζω, αν και δεν έχω αγαπημένα' * συγκρότημα της τελευταίας δεκαετίας.
Εκεί που είχα παραιτηθεί πάνω κάτω από την ιδέα να έχω αγαπημένο rock συγκρότημα τα τελευταία χρόνια 'γιατί νόμιζα ότι την προηγούμενη δεκαετία ήταν οι Spiritualized' ** και την προ-προηγούμενη δεκαετία σίγουρα δεν άκουγα rock, άκουσα, δε θυμάμαι και 'γω που, τα ξαδέρφια από την Αυστραλία. Έτσι τα νιώθω, σόι απ' τη πλευρά της γυναίκας μου (γιατί τα δικά μου είναι ήδη γαμάτα).
Η Αστραλία (πάντα χωρίς Υ γι' αυτούς που ξέρουν) είναι μια ήπειρος που μας έχει δώσει πολλά και θα μας δίνει πάντα. Παραστρατημένοι Ευρωπαίοι, Λεύτεροι ανθρώποι. Τους πάω. Όποτε έχω συναντήσει Αστραλό, κάτι σκιρτήζει μέσα μου, και πάντα αποδεικνύονται γαμώ τα παιδιά.
Τα παιδιά λοιπόν από την Αστραλία σε λίγες μέρες θα είναι Αθήνα και πολύ στεναχωριέμαι που δε θα είμαι εγώ εκεί. Εκεί που πρέπει. Εκεί που πρέπει να είμαι κανονικά. Που θυμάσαι Σταύρο όταν ανακοινώθηκαν που είπες κλείνω αύριο εισιτήρια. Αλλά ξέρεις εσύ και ξέρουν πολλοί τα άλλα σχέδια σου. Και ξέρεις ότι έχεις κάνει έναν τίμιο συμβιβασμό, μπεσαλίδικο, αν και βαθιά βαθιά μέσα σου επίσης ξέρεις ότι αν σου δινόταν η ευκαιρία θα είχες διακτινιστεί εκεί. Δε θα πω τίποτα παραπάνω γιατί όσο το σκαλίζω τόσο πολύ πονάει. Ας είναι. Θα ξανάρθουν.
Θα προσπαθήσω να περιγράψω κάπως, δε ξέρω αν θα το μεταφέρω σωστά (πιθανότατα όχι), αλλά somehow in a very peculiar way, νιώθω ότι η όλη μουσική τους με τις εξάρσεις, αλλαγές και διαφορετικότητες στον ήχο τους από album σε album, φέρνουν λίγο την ψυχοσύνθεσή μου. Υπάρχουν τραγούδια χαρούμενα, υπάρχουν μελαγχολικά, υπάρχουν γρήγορα, υπάρχουν πολύ γρήγορα, καφρίλες, μπαλαντοειδή, ψυχεδελικά, που τζαζοφέρνουν, που φανκοδείχνουν, μεταλοπιάνουν, και ένα απίστευτο συνοθύλευμα ήχων και φασαρίας που νιώθω it's me. Δε καταλήγω πουθενά, απλά καταγράφω random thoughts.
Έρευνες, bio, link και τέτοια δε βάζω, όποιος θέλει ψάχνει-βρίσκει. Χωρίς λοιπόν να είναι αυτό το αγαπημένο μου τραγούδι (γιατί είναι αυτό το επικό όργιο), νιώθω αυτές τις μέρες μια έντονη χαλαρουίτα (καλή), σα να παίρνω το κλαρινέτο μου και να σας αποχαιρετώ. Και γι' αυτό και παίζει αυτό.
Να ξέρετε από τον προσεχή Ιούνη θ' ανεβάζω μόνο τραγούδια ανοιχτού παράθυρου.
* Επιβεβαιωμένο από το εργοστάσιο, μου το πε και ο Last.fm 1. Χατζιδάκις, 2. κα. Nina, 3. Τα ξαδέρφια από την Αστραλία.
** Και μη βγεί κανείς και πει οι Spiritualized δεν είναι rock, γιατί και ο ΠΑΟΚ δεν είχε ομάδα φέτος.
