Λιζέτα Καλημέρη / Μακριά
Πονάω my friends, πονάει το κορμί μου, το μυαλό μου, η καρδιά μου. Κούραση, ξενέρωμα, απόγνωση, άρνηση, (απόρθρωση - για τους γνώστες) δύσκολα.. Και μέσα σ' όλα αυτά βάλε και τη διατροφή/δίαιτα (πουν' ναι οι πίτσες, πουν' τα σουβλάκια που βοηθάνε σ' αυτά) - άντε βγάλε εβδομάδα, έστω και κουτσή.
Έτσι είναι ο άνθρωπος· σήμερα καλά, αύριο κακά, μεθαύριο σκατά, αλλά πρέπει να επιμείνει να παλεύει. Παλεύω λοιπόν με προσμονή, όπως όλοι, για το τριήμερο της 28ης που μας έρχεται. Καλά να περάσουν αυτοί που φεύγουν, καλά κουράγια αυτοί που μένουν.
Η ανάρτηση έχει χαρακτήρα log, πρέπει να γραφτεί και να μείνει για να θυμάμαι το φετινό Οκτώβριο. Το τραγούδι το ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή που το άκουσα, τόσο μελαγχολικό και όμορφο. Και μετά από καιρό σκέφτηκα ότι πρέπει να βάλω κάνα ελληνικό γιατί το θέλω, και γιατί στην τελική σε ποια γλώσσα και ποια άλλη φωνή μπορεί ν' αποδώσει καλύτερα την μελαγχολία μου.
Φιλιά, μην ανησυχείτε πολύ, θα επανέλθω. Έτσι είμαστε εμείς οι Ιχθύες. Προς το παρόν απολαύστε αυτήν την εξαιρετική μελωδία (μπορεί ν' ακολουθήσουν κι' άλλες). Είδατε; αν δε μ' έπιαναν τα μπλε μου, δε θα έπαιζε αυτό.
