Altin Gün / Cicekler Ekiliyor
Με παίρνει νομίζω μια δεύτερη ανάρτηση μέσα στη μέρα, ούτως η άλλως η προηγούμενη ήταν βραδινή-του ξενύχτη.
Και για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις και λανθασμένα συμπεράσματα, το θέμα δεν είναι ότι εγώ έχω πάθει έρωτα τώρα στα καλά καθούμενα, αλλά έχω πάθει μεγάλο ντέρτι και ντουβρουντζά· αυτό ισχύει. Θέλω καψούρα, θέλω λαϊκά, θέλω τσιφτετέλια. Τώρα θα 'ναι με μπουζούκι, θα 'ναι με σάζι, θα 'ναι ακουστικά, θα 'ναι ηλεκτρικά, θα 'ναι στα Ελληνικά, θα 'ναι στα Τούρκικα ποσώς μ ενδιαφέρει, το μόνο που ξέρω είναι πως θέλω λίγο ακόμα καημό. Γκιουζελίμ, χάιντε χάιντε.
Ρε μαν, φακ Κιχώτη σήμερα, δε πάμε σε εκεινό το άντεργκρουντ καραόκε;
p.s. ωραίοι τύποι αυτοί, με τραπεζάκι, μπουκάλι και γαρύφαλλα θα τα 'σπαγαν πιο πολύ. Πως τους έχασα γαμώτο, πως. Αν δε τους ξέρετε και γουστάρετε, τσεκάρετε το πρώτο τους album εδώ και έχει κι' άλλα. Και γαμώ τα γκρουπ.
