Πάνος Γαβαλάς / Μη μου μιλάτε (Εγώ παρέα θα κάνω με τον πόνο μου)

Ένας έμεινε ρε, δε θα με τρελάνετε εσείς φέτος. Έχω βγάλει έντεκα, στον δωδέκατο δε θα κωλώσω, και αυτό είναι δέσμευση μου στον εαυτούλη μου.

Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι με παίζει βρώμικα - αυτός που με παίζει* - γιατί έχει βγάλει όλα τα Boss στο pit. Θείες, παραθείες, γιαγιάδες, mega-πόντιους, ανθύπατους, παρατρεχάμενους, και δε συμμαζεύεται.  

Fuck Off και αλέ κουκλίτσες μας όλες. Αύριο Παρασκευή, τελευταία εργάσιμη της εβδομάδας και πρώτη του δωδέκατου, θα πάω κύριος, θα φύγω κύριος και υπόσχομαι να μη βρίσω 80χρονη γιαγιά. Εκτός κι' αν με προκαλέσει.

Ασταδιάλα, Πεμπτιάτικα. Δε θα 'πινα αλλά με προκάλεσαν. Χαλάω και τη διαλειμματική. Σιχτίρ.

* γιατί κάποιος με παίζει.

p.s. πάντως καλύτερη μέρα να μ' εκνευρίσουν δε θα 'βρισκαν, ανοίγει το σανατόριο επιτέλους, πάω να τους χέσω κι' αυτούς, σιχτίρ, ένα μήνα κλειστοί, το 'βγάλαν τα μάτια.

p.s.2. αυτό το subtle ρίξιμο της έντασης όταν μιλάει ο Πανούλης, δεν υπάρχει, με φτιάχνει τρελά, για να μιλήσουμε και λίγο μουσικά.

p.s.3. Ύμνος. Από που να το πιάσεις. Percussion; Αρμόνιο; Μπουζούκι; Κοντραμπάσο; Στίχο;