MAR23 / Transition March
Καλησπέρα και Χρόνια Πολλά! Χριστός Ανέστη! (Μωρ' τη μας λές).
Είχα προβλέψει ότι το post Μαρτίου θα γίνει Μάιο, αλλά να μωρέ, Κυριακή του Πάσχα σήμερα που γράφω (και λίγο Δευτέρα και λίγο Τρίτη του Πάσχα και λίγο Πέμπτη κ.ο.κ.), έχω χρόνο και γράφω από το νέο μου μετερίζι στο Λιτόχωρο. Από δω και πέρα εδώ θα είναι η βάση μου. Μέχρι νεοτέρας.
Οι μουσικές του Μαρτίου είναι αν μήτει άλλο μεταβατικές. Ήταν ένας μήνας δύσκολος, μπερδεμένος, καθώς διαχειρίζομαι μεταβατικά πράγματα τα οποία απαιτούν σεβασμό, διακριτικότητα, κατανόηση και σύνεση. Όλα για τον άνθρωπο που λένε και οι παλιοί.
Anyways let the music begin
Πρώτο άκουσμα του Mαρτίου, ή μάλλον πρώτο album που αποφασίστηκε να μείνει στο σκληρό μου είναι αυτό το πολύ καλό ίσως Indie, ίσως Indie Folk θα το χαρακτήριζα (αν ήταν στα Ελληνικά μπορεί να το έλεγες και αφοριστικά για να εκνευρίσεις κάποιους "έντεχνο" 😶) από τον Andrew Bird. Ωραία ανδρική φωνή που δεν έχω πολύ καιρό που ανακάλυψα (κάνα τρίχρονο και αυτό από κλέψιμο τραγουδιών από το σκληρό της κουμπάρας). Πολύ κολλημένος με το τραγούδι Bloodless για μεγάλο διάστημα που είχα κάνει την ανάρτηση εδώ, πέρσι τέτοιες εποχές. Το album το είχα κατεβάσει όπως και πολλά άλλα ακόμα το καλοκαίρι φέτος στο laptop, και αξιώθηκα τα Χριστούγεννα και τα μετέφερα στο desktop (τι σας νοιάζει θα μου πείτε). Μετά από πολλαπλά ακούσματα κλείνω σε τρία. Sisyphus (νο1) πολύ ωραία εισαγωγή, Bloodless (νο2) και φυσικά Manifest (νο8) που είναι και αγαπημένο της κόρης μου! - ωραίο το βίντεοκλίπ εδώ. Πολύ ωραίο album και - άσχετο - ωραίο artwork.
Και επειδή ακόμα το ακούω τώρα που γράφω· και το τελευταίο τραγούδι Bellevue Bridge Club, είναι εκπληκτικό - σα να ακούς Bob Dylan. Βασικά είναι φοβερό album. Σήμερα btw κατέβασα και το τελευταίο του που τιτλοφορείτε Inside Problems. Χμμ..
Andrew Bird - My Finest Work Yet / Folk, Indie, Alternative, 2019
Και μετά το τόσο ωραίο album του φίλου μας παραπάνω, κάπου μέσα στο κακό χαμούλι που βίωνα, άκουσα και Γιαπωνέζικη Τζάζ, γιατί έτσι μας αρέσει. Τώρα τι να πω ότι φτιάχνομαι με αυτά δε το λέω, αλλά αυτό που κατάλαβα από το άλμπουμ είναι ότι οι φίλοι μας από την Άπω Ανατολή το έχουνε ρε παιδιά, δεν είναι τυχαίος λαός. Το έχουνε καλά, με ότι κι' αν καταπιάνονται. Δυνατά πράγματα. Άσχετο, το δικό μου copy στο σκληρό έχει 14 κομμάτια, κάτω στο spotify μόνο 8. Anyway you get the point. Αγαπημένο το Adult's Day από τον φίλο μου Toshiyuki Miyama (νο3) - μόνο 9 λεπτά.
Various Artists - Wajazz: Japanese Jazz Spectacle Vol. 1 / Free Jazz, Hard Bop, Jazz-Funk, Jazz-Rock, 2022
Jackie Trent - Where Are You Know: The Pye Anthology / Vocal, Easy Listening, 2000
Μετά την παραπάνω κυρία (πολύ easy listening αδέρφια) τι πιο λογικό ν' ακούσεις Sasha. Ναι τον γνωστό τον Sasha αυτόν τον mega DJ τον οποίο εγώ (αλήθεια λέω τώρα) δε τον είχα ποτέ σε εκτίμηση. Ίσως παραήταν εμπορικός ή μάλλον αγαπήθηκε πολύ για τα εμπορικά του remixes τα οποία για μένα ήταν λίγο τζίσι-μπίζι. Και δεν ασχολήθηκα μαζί του. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι έχω ακούσει από πολύ κόσμο ότι έχει κάνει πολλά καλά. Και κάποιους μουσικά τους εμπιστεύομαι. Και όταν μου είπε ο Τζες, φίλε Sasha - Airdrawndagger δισκάρα, εγώ το κατέβασα. Και καλά έκανα. Ένα τίμιο electronica το οποίο ακούς μονορούφι. Εγώ με αυτό αστάρωσα δύο χέρια και πέρασα και άλλα δύο χρώμα - καλή δουλίτσα. Μόνο για τη παρέα άξιζε. Και να εδώ σήμερα (20/4) μου ήρθε και ανέβασα το τελευταίο. Άρα τελευταίο it is.
Sasha - Airdrawndagger / Electronic, Breaks, Progressive Trance, Ambient, 2002
Κάτι που αμφιταλαντεύτηκα πολύ να κρατήσω αλλά τελικα κράτησα είναι αυτή η κυρία παρακάτω που δε την ήξερα και έμαθα. Βασικά κανείς δε την ξέρει. Μία πολύ ωραία μαύρη φωνή, βαθιά, τελείως εκτός πλαισίου, μη αναγνωρισμένη. Ζει, πέθανε, who knows.. Πάντως το album είναι του 1974, εκδόθηκε από μία μικρή δισκογραφική στο Milwaukee σε μπιζμπιζέ φάση. Η Penny έχει φωνάρα, και εσείς που ακούτε τη Soul, προτείνω να το κατεβάσετε και να το ακούσετε. Είναι πραγματικά καλό και έχει και κάτι εξαιρετικά covers πασίγνωστων τραγουδιών, ερμηνευμένα πολύ ζόρικα. Τσεκ ιτ. Αγαπημένο το νο5, That's All Right With Me, διασκευή από Esther Phillips.
Penny Goodwin - Portrait Of A Gemini / Soul-Jazz, Soul, 1974
Bobby Oroza - Get On The Otherside / Soul, 2022
Και τέλος το από πάνω - σε instrumental - που τα σπάει. Αυτό για ειδικές περιστάσεις.
Bobby Oroza - Get On The Otherside (Instrumentals) / Soul, 2022
Εννοείται ότι τελικά μ' αυτά και μ΄αυτά φτάσταμε Μάιο τώρα που κλέινω τη σελίδα. Χριστός Ανέστη με αγωνιστικούς εργατικούς χαιρετισμούς εύχομαι.
