DEC22 / A Rough December

Δεκέμβριος, γενικά πολύ δύσκολος μήνας. Τούτη την ώρα όμως που γράφω (τελειώσε και ο Γενάρης, μπήκε και ο Φλεβάρης, καλοκαίρι θα μυρίσει!) τον ξεπεράσαμε και ατενίζουμε το μέλλον με δέος. Ποιος ξέρει πως θα τα φέρει η ζωή. Ας είναι. Πάμε λοιπόν DEC22, η αλλιώς ότι να 'ναι μήνας μουσικά και υπαρξιακά.

Πρώτο άκουσμα του μήνα κάτι συμπαθητικοί τύποι από τη Λευκορωσία (οχτροί δηλαδή). Τελικά δεν είναι και άσχημα τα Ρώσικα/Λευκορώσικα (σιγανά και ψιθυριστά όμως) τι είναι τέλος πάντων αυτό που ακούμε. Ήρθε στ' αυτιά μου από το  site που ενημερώνομαι, fatcityrecords.co.uk, το άκουσα πέντε έξι φορές μέχρι ν' αποφασίσω να το κρατήσω, αλλά στη τελική δεν είναι βάρος, byte είναι. Και είναι και συμπαθητικό τώρα πως να το χαρακτηρίσω, πες Contemporary Jazz, πες Folk Pop, πες World. άντε πες αυτά. Ακούγεται ως σύνολο σε χαλαρές άσχετες στιγμές. Καλό το νο5 που δεν είναι στα Ρώσικα/Λευκορώσικα αλλά στα Πορτογαλικά, όσο να 'ναι είναι πιο βατά. 

SOYUZ (СОЮЗ) – Force Of The Wind (Сила ветра) / Contemporary Jazz, Folk Pop, World, 2022


Επόμενο Album στα ίδια μήκη, πάλι προς Folk/Jazz, αλλά ωραία πρώτη μεγάλη δισκογραφική δουλειά για τον Project Gemini, ο οποίος στο πρόσφατο παρελθόν μας είχε δώσει αυτό το καταπληκτικό τραγούδι στην ανάρτηση εδώ (υπάρχει και πιο πειραγμένο στο album - νο8). Psychedelic προς Library φάση, μουσικές δηλαδή συνήθως instrumental, πιο πολύ συνθέσεις δηλαδή. Τώρα που το ξανακούω μετά από απόσταση σχεδόν δύο μηνών από το αρχικό άκουσμα προβληματίζομαι γιατί και καλά δεν ήθελα να το κρατήσω. Έλα Χριστέ. Πολύ δυνατό το νο3, The Path Through The Forest. Good Stuff. 

Project Gemini - The Children of Scorpio / Psychedelic, Funk, Folk, 2022


Afterwards κάποια στιγμή άκουσα κάτι ηλεκτρονικό - παλιό μεν - (2009), αλλά στέκεται ανετότατα στο σήμερα. Βασικά τι λέω, μιλάμε για ηλεκτρονική αλμπουμάρα, και τώρα που τ' ακούω ξανά για να γράψω, συνειδητοποιώ την ποιότητα του album. Μπορεί ν' ακούγεται λίγο επαναλαμβανόμενο, αλλά κάθε τραγούδι είναι δουλεμένο to the point. Είμαι σίγουρος ότι οι ηλεκτρονικοί που το γνωρίζετε το έχετε πολύ ψηλά και επίσης είμαι σίγουρος ότι άργησα υπερβολικά να το ακούσω ολοκληρωμένα (slap). Και επειδή είμαι τύπος που μαθαίνω από το λάθη μου, ξεκίνησα σήμερα να κατεβάσω την δισκογραφία (ξεκινάω από το τελευταίο και κατεβαίνω σιγά σιγά). Γα-μα-νε. Τους Γερμανούς τους εμπιστευόμαστε πάντα στην ηλεκτρονική μουσική. Είναι φίλοι μας.

Moderat - Moderat / IDM, Techno, Dubstep, Electro, 2009


Τώρα θα κάνω μια ταρζανιά. Το Spotify δεν έχει αυτό το σινγκλάκι καταχωρημένο, οπότε σας βάζω δύο τραγούδια που περιέχονται σε σιγνκλάκι του 1992 (μαζί με τα remix και τα instrumental τους φυσικά). Μετά το πολύ το ελετρόνικα (που το βαριέται κι' ο παπάς), το θέλει το boom bap του, πιο groove δηλαδή. Τέσπα, άκουσα κι' αυτά που φυσικά και τα έχω χορέψει σε διάφορες φάσεις. Γενικά εγώ το Hip-Hop το πάω πολύ και όσο πιο γκρουβάτο είναι τόσο το καλύτερο. Και αυτό είναι. Και είναι κρίμα να μη το έχω στο σκληρό. Enjoy.

Pete Rock & C.L. Smooth - They Reminisce Over You (T.R.O.Y.) / Hip-Hop, Boom Bap, 1992


Αρχές του Δεκέμβρη πέτυχα και αυτά τα παιδάκια παρακάτω. Καιρό είχα ν' ακούσω κάτι τόσο χαρούμενο και feel good. Μια ευχάριστη διαφορετική ανακάλυψη. Μέσα στο album έχει και αυτό εδώ το φοβερό τραγούδι - Marechià - (νο4) που ζέστανε τη καρδιά μου μέσα στο καταχείμωνο (έλα μωρέ δεν είχε κρύα φέτος). Anyways, ένα καλό με το blog είναι ότι ενώ ψάχνεσαι γενικά και αόριστα για μουσική, μαθαίνεις κι' άλλα. Έτσι με δαύτους έμαθα ότι υπάρχει και Νεαπολεάνικη Γλώσσα / Ναπολιτάνικη Διάλεκτος. Κάτι σα να λέμε Κρητική Διάλεκτος; Ποντιακά; Κυπριακή Διάλεκτος; Ότι και να 'ναι κράτα τη πληροφορία και αν πετύχεις κανέναν από Νότια Ιταλία ρώτα. Ότι μαθαίνεις και ότι ακούς κέρδος είναι. Πέρα από το Marechià πολύ καλό και το Rire (νο7).

Nu Genea - Bar Mediterraneo / Boogie, Canzone Napoletana, Disco, Jazz-Funk, 2022


Κι' άλλοι οχτροί το Δεκέμβριο τελικά. Αυτά εδώ τα παιδιά τώρα είναι από deep down Ρωσία, ωραίοι τύποι και μουσικοί από το Nizhny Novgorod, στις όχθες του Βόλγα, την 6η μεγαλύτερη πόλη σε πληθυσμό της Ρωσίας. Τώρα αν δε τους στείλει ο Πούτιν στο μέτωπο μπορεί να βγάλουν κι' άλλα. Αυτοί παίζουν Ψυχεδελικό Funk, με αναλογικά synths από την πρώην Σοβιετική Ένωση. Γενικά crossover και library πράγματα, καλούτσικο, το κράτησα. Κάποτε είχαν κάνει και μια φοβερή διασκευή του Summer Madness, τώρα αν θα το ξανακούσω ποιος ξέρει. Deep και sexy το νο8, The Sea.

The Soul Surfers - The Soul Surfers Present: Igor & Romeo's Sound Excitement, Funk, Psychedelic, 2022


Το πιο "δυνατό" άλμουμ του Δεκέμβρη (που τελικά το πασπάτευα - το κρατάω δε το κρατάω - από μέσα Οκτώβρη), είναι από τους The Black Angels που καλά υποτίθεται θα άκουγα άμεσα όλη τη δισκογραφία τους μετά από την "ανακάλυψη" του άλμπουμ τους Phosphene Dream, όπου είχα φάει σκάλωμα και είχα αναρτήσει και αυτό εδώ. Κολοκύθια τούμπανα τελικά, με το ζόρι άκουσα και κράτησα αυτό. Τίμιο, αλλά πολύ κούραση μέχρι ν' αποφασίσω να το κρατήσω. Εύχομαι να διαψευστώ. Και τώρα που το ξανακούω, πάλι λέω έλεος δηλαδή, τι δε σ' άρεσε; Μια χαρά άλμπουμ είναι με τις κιθαριές του και τα όλα του. Τι να πω. Μάλλον ήταν η φάση του Δεκεμβρίου (η οποία συνεχίζεται ακόμα..). 

The Black Angels - Wilderness of Mirrors / Alternative Rock, Psychedelic Rock, 2022


Κάποια στιγμή γύρω στα μέσα Δεκέμβρη, έπεσε στ' αυτιά μου το τραγούδι Cundu Luna Vini (τραγουδάνε οι Βλάχοι), που παρά τα χρόνια του το άκουσα πρώτη φορά! (συνειδητά). Να ναι καλά το δεύτερο πρόγραμμα που παίζει στο σπίτι μας όταν εμείς δεν είμαστε εδώ! (θα εξηγηθώ άλλη φορά). Δεν είναι από τις εμπορικές δουλειές του Χατζιδάκι, αλλά καταλαβαίνεις πόση δουλειά και περίσκεψη, πόση δημιουργία και ενέργεια υπάρχει εδώ. Χατζιδάκις/Γκάτσος και οι λοιποί συνήθεις υπόπτοι. Δε χρειάζεται να πω τίποτα άλλο. Αγαπημένο αυτό με τους Βλάχους (νο8). Και αγαπημένο της μικρής μου, αυτό με τη Περσεφόνη (νο2).

Μάνος Χατζιδάκις - Τα Παράλογα / Entexno, Folk, Contemporary, 1976


Πλησιάζοντας τα τέλη Δεκέμβρη είχα κουραστεί τόσο πολύ με τα και καλά εναλλακτικά που ήθελα λίγο pop μουσική, ήσυχα και γνώριμα πράγματα για να βγάλω το μήνα. Και πέτυχα πάνω στα κατεβάσματά μου τη Sarah Jane Morris (έκανε μια διασκευή του Sweet Love και ψάχνοντας για να γράψω κάτι γι' αυτό εδώ έπεσα πάνω της). Αγαπημένη στην Ελλάδα (κυρίως Ελλάδα και Ιταλία), η οποία αν θυμάμαι καλά έχει περάσει ΚΑΙ από Κατερίνη στη Mercedes (θυμάται κανείς;). Η Σάρα έβγαλε ένα ωραίο Acid-Jazz, Smooth Jazz δίσκο με original αλλά διασκευές, σε συνεργασία με τον Papik, ένα παλικαράκι Ιταλό και το αποτέλεσμα είναι ένα εξαιρετικό album που βάζεις και ακούς άνετα στο καφέ, στο αμάξι, στο ασανσέρ και γενικά όπου χρειάζεσαι λίγο χαλαρότητα. Επίσης, It brings back memories. Αυτά για εμάς τους 40+. Έχει ωραία φωνή η τύπισσα. Εξαιρετικό το Hold On To Your Love (νο4), με φίλινγκ Marvin Gaye και ψιλοξεπατίκομα της μεγάλης επιτυχίας Missing You 

Papik & Sarah Jane Morris – Let The Music Play / Acid Jazz, Smooth Jazz, Soul-Jazz, Bossa Nova, Easy Listening, 2021


Τελευταίο Album της χρονιάς το άκουσα φευγαλέα πριν κλείσει το '22 αλλά έπρεπε. Ένα καλό album από τους Menahan Street Band που τους έχω πάρα πολύ ψηλά. Όλο λέω θ' αναρτήσω κάτι από αυτούς και πάντα το αναβάλω. Να δω. Θα είναι το '23 η χρονιά τους; Πολύ δυνατό το τελευταίο (νο14), που μιλάει στη καρδούλα μου (χωρίς στίχους). Αγαπημένο μου συγκρότημα της Daptone-δεν-υπάρχει-δισκογραφική.

Menahan Street Band - The Exciting Sounds of Menahan Street Band / Soul, Psychedelic, Funk, Instrumental, 2021


Λοιπόν για να καταφέρω να γράψω αυτό το επιεικώς μέτριο κείμενο μου βγήκε η πίστη. Κάτι πρέπει ν' αναθεωρήσω. Ας ελπίσω ότι είναι κάτι παροδικό, ένας μικρός ντουβρουντζάς, nothing to see here, move along, τπτ τέλος πάντων. Θα δείξει. Ας έχουμε υγεία σε κάθε περίπτωση και τ' άλλα θα τα βρούμε. Peace & Out.

Back by Dope Demand

Pet Shop Boys / A New Bohemia

Ralph Weeks & The Means of Production \ Nobody Loves Me (Like You Do)

Broadcast / Long Was The Year