Πάνος Γαβαλάς / Μη μου μιλάτε (Εγώ παρέα θα κάνω με τον πόνο μου)

Ένας έμεινε ρε, δε θα με τρελάνετε εσείς φέτος. Έχω βγάλει έντεκα, στον δωδέκατο δε θα κωλώσω, και αυτό είναι δέσμευση μου στον εαυτούλη μου.

Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι με παίζει βρώμικα - αυτός που με παίζει* - γιατί έχει βγάλει όλα τα Boss στο pit. Θείες, παραθείες, γιαγιάδες, mega-πόντιους, ανθύπατους, παρατρεχάμενους, και δε συμμαζεύεται.  

Fuck Off και αλέ κουκλίτσες μας όλες. Αύριο Παρασκευή, τελευταία εργάσιμη της εβδομάδας και πρώτη του δωδέκατου, θα πάω κύριος, θα φύγω κύριος και υπόσχομαι να μη βρίσω 80χρονη γιαγιά. Εκτός κι' αν με προκαλέσει.

Ασταδιάλα, Πεμπτιάτικα. Δε θα 'πινα αλλά με προκάλεσαν. Χαλάω και τη διαλειμματική. Σιχτίρ.

* γιατί κάποιος με παίζει.

p.s. πάντως καλύτερη μέρα να μ' εκνευρίσουν δε θα 'βρισκαν, ανοίγει το σανατόριο επιτέλους, πάω να τους χέσω κι' αυτούς, σιχτίρ, ένα μήνα κλειστοί, το 'βγάλαν τα μάτια.

p.s.2. αυτό το subtle ρίξιμο της έντασης όταν μιλάει ο Πανούλης, δεν υπάρχει, με φτιάχνει τρελά, για να μιλήσουμε και λίγο μουσικά.

p.s.3. Ύμνος. Από που να το πιάσεις. Percussion; Αρμόνιο; Μπουζούκι; Κοντραμπάσο; Στίχο;

Six Figgaz, Type One / TEKES

Τελικά αν είσαι καλός άνθρωπος σε κερνάνε μπύρες και στο τέλος αυτό μένει/μετράει. Γιατί τι ποιο χαρακτηρισμένη ολοκληρωμένη ζωή, αν στο μνήμα σου δε γράφει, ήταν μπρο, παντού τον κερνούσαν;

Ηλιθιότητες θα πείτε, λόγια του αλκοόλ, αλλά τώρα που τα γράφω αυτά μπήκα να πιω μια μπύρα στο Red (επειδή βρήκα να παρκάρω δίπλα, όχι δλδ τπτ άλλο, και μπήκα), λίγο πριν φύγω για το χωριό, ζήτησα και φυστίκια γιατι πεινούσα και γιατί προφανώς δε πέφτει η μούρη μου, και επειδή ειμαι καλός άνθρωπος μου ήρθε και μια μπύρα free plus φυστικια.

Γιατί έτσι μας άρεσει. 

Και επειδή δε παίζει εγώ να μην ανταποδώσω, εδώ ανεβάζω ατόφιο original Ελληνικό Grime από το παλικάρι που κέρασε τη μπύρα γιατί έτσι. 

Και δεν ειναι Δούναι και Λαβείν, καιρό τώρα ήθελα να ανεβάσω ΤΟ φοβερό crew απο Κατερίνη, τους οποίους τους βλέπω άνετα σύντομα National και γιατί όχι International. Γιατί έτσι μας αρέσει. Γιατί έτσι είμαστε εμείς, παραφάζοντας ατακάρα ενός τυπά φίλου από τα παλιά. 

Και αφού ήρθαν και τα πατατάκια, δε μπορώ παρά να μη παραγγείλω μια ακόμα μπύρα γιατί φιλοι έτσι είναι το πρέπον, το λέει και ο Ζαμπούνης στο 3.1.1., Μπαρ και γενικές συναναστροφές.

Άσχετο αλλα παίζει φοβερά blues τωρα. Alex! Πιάσε μια ακόμα ❤️

Δειτε παραγωγή εδω και, αφήστε τις μπύρες και τις μαλακίες. Big Shouts & Respects στα παιδιά, το αξίζουν.

Cass Elliot / Ain't Nobody Else Like You

Τι μέρα και σήμερα.. Να κάτι τέτοιες μέρες ψάχνω και επιζητώ και δε μου έρχονται. Όλο μιζέρια και ήττες, σήμερα ήταν διαφορετικά ή μάλλον κατήγαγα μικρήν νίκη. 

Μικρήν λέγω· ούτως η άλλως, καθώς η ανελέητη καθημερινότητα στο τέλος θα επικρατήσει. Πάντως γι' αυτά που γκρινιάζω και γι' αυτά που πιστεύω ότι πρέπει να γίνονται έτσι, στο τέλος γίνονται έτσι και γίνονται. Αν δε γινόσαντε έτσι, δε θα γίνονταν. (Επικοινωνιακή ένδεια λέγεται αυτό, και δε μ' απασχολεί και πολύ, υπάρχουν και χειρότερα, κάποιοι αλητήριοι γράφουν χωρίς τόνους).

Λοιπόν για να μη τα πολυλογώ, σήμερα επαγγελματικά, είπα θα κάνω αυτό και έγινε αυτό. Αν δεν έλεγα θα κάνω αυτό, δε θα γινόταν. I'm a doer, and dis is how it's done.

Η ανάρτηση απλά γράφτηκε για να μου θυμίζει τη σημερινή μου επανάστα. Όποιος πιστός μπει, διαβάζει/κρίνει/ο θεός να τον φωτίσει κι' αν καταλάβει. Εγκώ καταλάβει.

Τώρα άμα μου το αφιερώσω, εγώ θα φταίω;

Ένα φαινομενικά ασύνδετο τραγούδι (μεταξύ μας τώρα, δεν υπάρχει άλλος σαν και μένα period) που με γυροφέρνει το τελευταίο διάστημα. Tραγούδι από την Cass Elliot ή αλλιώς Mama Cass η αλλιώς ένα από τα κορίτσια των φοβερών Mamas & The Papas (τις γενιάς μου ντε, τότε που κατεβάζαμε βερμούτ με τα στραγάλια, ωραία, αθώα χρόνια, προ ΠΑΣΟΚ).

* p.s. πανέμορφη τραγουδάρα τσιμπημένη μέσα στο Μασούτη, κάπου μεταξύ απορρυπαντικών για πιάτα και καθαριστικών για τα τζάμια. Τι να λέμε τώρα, ένα τεράστιο ευχαριστώ στον κ. Διαμαντή.

10th Street / Hot Tonight

Δεν παίζουν αργίες στα κοντά (οπου παραδοσιακά ανεβάζω disco) και δεν υπάρχει περίπτωση να περιμένω καιρό για να ανεβάσω αυτό το υπέροχο γλυκό ψιλοφρέσκο discoboogie από το Σεπτέμβριο του 2022. 

Κάπου το τσίμπησα τώρα εγώ αυτό, λογικά στο site από την Αγγλία με τις δισκάρες, τα 7άρια, τα 10άρια και τα άλλα πολλά ωραία. Παρά την κούρασή μου, μ' έφτιαξε σήμερα αργά το βράδι που ξέκλεψα λίγο χρόνο για να ακούσω μουσικές, μέχρι να έρθει η ώρα να βγω και γω επιτέλους, μετά από καιρό ένα Σάββατο βράδυ σαν άνθρωπος. Νυστάζω όμως ρε γαμώτο, νυστάζω άσχημα και δε ξέρω πως θα βγει η νύχτα, προβληματίζομαι. 

Anyway, Keep the fire burnin' babe, που λένε εδώ οι φίλοι μου, που ακόμα δε μπορώ να εντοπίσω στο soulseek το άλμπουμ τους, αλλά που θα πάει θα το εντοπίσω. Έχω feeling καλό, κρίνοντας από αυτό που ακούμε. Δώστε βάση στον ήχο και κυρίως στο κάπως υγρό slap bass. Αξίζει.

Και καλό βράδυ Σαββάτου σ' όλους και ειδικά σ' αυτούς που θα πάνε για χορό.

Pulp / This Is Hardcore

Oh sweet Joy! Αλληλούια! Ο Γερβάσιος Πούλος με όλο το επιτελείο του Live In Athens!

Όλο το καλοκαίρι ήρθε κόσμος και κοσμάκης - στην Αθήνα φυσικά που αλλού - και να σου τα posts εδώ και να σου εκεί, και τούμπανα ολέ. Ζήλευα. Αλλά δεν εμφανίστηκε το συγκρότημα που πραγματικά θα με κατέβαζε κάτω. Οπότε χαλαρά εδώ στο Βορρά, να πλατσαρνάμε στη σκιά του Ολύμπου, χαζεύοντας τσι Αθηναίους να περνάν καλά.

Και εκεί που όλα έχουν μπει σε mode Νοέμβριος: Official Μήνας Οικονομίας, κοινώς σκάψε λαγούμι, μπες μέσα, χαλαρά να βγει ο μήνας, μαζεμένα να μη φάμε πολλά, τσουπ το πρώτο έξοδο του μήνα και μάλιστα προκαταβολικό. Μείον 110€ αν προλάβουμε την Παρασκευή στις 12:00 και τα κλείσουμε. Είναι η πρώτη μου φορά που θα στηθώ μόλις ανοίξει η διάθεση και μάλλον η τελευταία στη ζωή μου. Μπάλα δε πάω, ΤσουΛου δε βλέπω, Μπάσκετ τσούκου, Άλογα δε παίζω, Βίσση/Βανδή/Ρέμο κ.α. είπαμε μόνο με τα ποτά πληρωμένα συν χαρτζιλίκι 200€ για ψυχική οδύνη, εδώ θα τα σκάσω και θα τα χαρώ.

Τα 110€ είναι για δύο εισιτήρια. Ώριμος, σοβαρός κύριος ζητεί +one για μια μαγική βραδιά στο Φάληρο. Μόνο σοβαρές προτάσεις, πλήρης εχεμύθεια. dm.

Ραντεβού, με την ελπίδα να γίνει, Πέμπτη, καλοκαιράκι, Φάληρο κι' έτς.

Όταν παίξει αυτό (γιατί θα το παίξει) θα σκίσω το βρακί μου. Τα ΄χουμε πει.